Verslag van het seminarie "De dienstencheques: springplank of ...

4.3. DEBAT MET DE ZAAL
Jacques Fourneau (Luttes Solidarités Travail, een beweging die mensen uit de Vierde
Wereld samenbrengt, vooral actief in en rond Namen)
Samen met andere partners heeft zijn vereniging meegewerkt aan de
redactie van het hoofdstuk over de dienstencheques van het Steunpunt tot
bestrijding van armoede.
De vereniging heeft trouwens in het verlengde daarvan en parallel daarmee
een document opgesteld waarin ze haar eigen mening over de
dienstencheques geeft 7 . Ze probeert aan te tonen dat
tewerkstellingssystemen in het algemeen (dienstencheques) de armste
werknemers, en bijgevolg de arbeidswereld in zijn totaliteit, kwetsbaarder
maken. Ze stemt volmondig in met een vorige spreker: dienstencheques
bieden geen oplossing voor armoedegerelateerde problemen. Trouwens, ze
bieden niet alleen geen oplossing voor die problemen, ze drijven de armen
nog dieper in armoede, maken hen nog armer en leiden tot een verarming
van de arbeidswereld in zijn totaliteit.
Jacques Fourneau haalt twee voorbeelden aan die in hun analyse worden
besproken.
De politieke keuze die via de dienstencheques wordt gemaakt en die zijns
inziens fundamenteel is, wordt veel te weinig benadrukt. De rest is uiteindelijk
allemaal voer voor polemiek omdat, denkt hij, iedereen van goede wil is
maar zich moet schikken naar de werkingsmiddelen die worden voorgesteld.
Wat is nu die politieke keuze? In feite maakt men mensen die
dienstencheques gebruiken, gewend aan de betaling van goedkope
prestaties. Want wat onthoudt de persoon die gebruikmaakt van
dienstencheques, een PWA of een ander gelijkaardig stelsel? Dat hij 6 euro
per uur betaalt en over het algemeen nog 30% kan aftrekken, misschien een
beetje minder. Hoe meer hij verdient, hoe meer hij kan aftrekken. De
gebruikers zeggen dus: "Een poetsvrouw, dat kost mij 6 euro". De dag dat
andere verstrekkers de concurrentie aangaan, hun diensten aanbieden en
daar 20 euro voor vragen, zal de verstrekker die deze diensten aanbiedt
buiten het dienstenchequestelsel als dief worden aanzien. Dat is wat er
gebeurt met bedrijven. Zijn vereniging heeft weet van een voorbeeld met
betrekking tot de renovatie van een gebouw (schilderwerken). Als er een
beroep zou worden gedaan op een ‘Entreprise de Formation par le Travail’
(EFT) van het OCMW zou dat 2000 euro kosten, als er een beroep zou worden
gedaan op een schildersbedrijf kost het vijf keer zo veel. Het bedrijf dat
werknemers tewerkstelt en hen een sociale bescherming, kwalitatief werk en
werkzekerheid biedt, wordt kortom als dief aanzien. Bedrijven die hun
werknemers behoorlijk betalen zijn profiteurs, dieven geworden.
7 Des systèmes de mise à l'emploi qui fragilisent les travailleurs les plus pauvres en particulier, et le monde du travail
en général. Dit document van 20 pagina’s kan worden gedownload van de site van Luttes Solidarité Travail
(http://www.mouvement-lst.org).
51