Download hier gratis het volledige pdf bestand - Kabbalah.info

in onszelf een mogelijkheid te creëren om alle schakeringen van de volmaaktheid te voelen.
Dit proces neemt 6000 jaar in beslag - dat zijn de correctietraptredetreden van een klie, zoals
men zo'n bestaansperiode van de wereld noemt, dus dat men zich in een onvolmaakte vorm
ondervindt.
Wij bestaan allemaal in een biologisch lichaam, waarin een "biologisch computer" is
ingebracht. Bij ons is deze meer verstandig dan bij dieren, omdat de "biologische computer"
zich van een groter egoïsme bedient. Dat is ons verstand. Niet meer dan een mechanische
calculator, die de beste toestand en de keuze voor een maximaal comfortabele toestand
berekent. Het heeft helemaal geen verband met het geestelijke. En het geestelijke begint pas
daar, waar van boven in de mens een "zwart punt in zijn hart" wordt geplaatst, nl. het streven
naar het geestelijke. Dit dient te worden ontwikkeld tot de toestand van een geestelijke wens -
"partsoef" genaamd, waarin men vervolgens de geestelijke informatie, geestelijke
waarneming ontvangt. Indien zo'n punt in een mens ontbreekt, dan, al zou hij een genie zijn -
blijft hij alleen maar een mens.
Wij hebben er al over gesproken dat de Kabbala zich bezighoudt met de belangrijkste vraag in
het leven van de mens. Wij bevinden ons in een of andere voor ons onbegrijpelijke wereld,
die wij met behulp van onze vijf zintuigen onderzoeken. Datgene, wat van buiten naar binnen
in onze zintuigen komt, wordt in onze hersenen verwerkt. Deze verricht een synthese, dus alle
afzonderlijke waarnemingen worden tot één geheel verbonden en laten ons alle informatie
zien in de vorm van een schouwspel van onze wereld. Datgene, wat wij ons als het ons
omringende voorstellen is niet meer dan een afbeelding van het zuivere licht in onze
ongecorrigeerde zintuigen.
In werkelijkheid is dat alleen maar een fragment van het algehele heelal. Met andere woorden,
wat wij waarnemen - dat is een klein deel van het ons omringende. Indien wij over
andersoortige zintuigen zouden beschikken, dan zouden wij van al het ons omringende ook
andere fragmenten waarnemen, dus wij zouden deze wereld anders waarnemen… Het zou
ons lijken, dat de wereld om ons heen is veranderd. Maar in wezen veranderen wij en onze
waarnemingen. Maar de wereld zal dezelfde blijven, omdat buiten ons alleen maar het
eenvoudige hoge licht van de Schepper bestaat.
Wij ervaren, hoe ons lichaam op een inwerking van buitenaf reageert. Alles hangt van de
gevoeligheid van onze zintuigen af. Waren zij gevoeliger, dan zouden wij het stoten van
atomen tegen ons lichaam waarnemen. Wij zijn in staat om niet de objecten zelf te verklaren,
te ervaren, ons te realiseren, maar hun wisselwerking. Niet de kern, maar de uiterlijke vorm
van de materie. Zo is het ook met alle door ons gemaakte gereedschappen: zij reageren niet op
de uitwerking zelf, maar op het voortgebrachte resultaat.
Alles wat wij over onze wereld te weten zouden willen komen, opdat wij ons bestaan in deze
wereld zouden begrijpen, hangt af van de grenzen der kennis, waarbinnen wij ons bevinden en
onze vragen die eruit voortvloeien. Dus onze natuur, de reeds ingeplante eigenschappen,
leggen ons onze nieuwsgieringheid op. De Schepper draagt ons als het ware op door ons al
deze eigenschappen te geven, waarvoor wij ons dienen te interesseren, wat wij dienen te
onderzoeken, te bevatten en te ontdekken. Per slot van rekening leidt de Schepper ons tot Zijn
onthulling.
De bevindingen van allerlei wetenschappen over de mens zeggen alleen iets over de mens
zelf. Alles, wat zich buiten de mens bevindt is ontoegankelijk. Vandaar dat de vraag over de
8