Wetenschapswinkels worden opgestart in Vlaanderen

uitvoeren door een onderzoeksinstelling”. In Oost-Vlaanderen tenslotte zijn dat “zelf enquête
/ rondvraag / gespreksronde gedaan” en “zelf tellingen uitvoeren”.
Net zoals in geheel Vlaanderen het geval is, zijn de meest gegeven verklaringen voor
waarom men die initiatieven die te maken hebben met wetenschappelijk onderzoek nog niet
gedaan heeft “gebrek aan financiële middelen om het onderzoek TE LATEN uitvoeren”,
“gebrek aan financiële middelen om het onderzoek ZELF uit te voeren” en “gebrek aan
expertise om het onderzoek ZELF uit te voeren”. Zoals reeds werd aangegeven, zijn
wetenschapswinkels er net op gericht om deze barrières te doorbreken. In de verschillende
provincies sluiten deze antwoorden dus ook perfect aan bij de wetenschapswinkelfilosofie.
Ook voor wat betreft de medewerking van het cliënteel stellen we vast dat die in de
verschillende provincies groot is, net zoals in Vlaanderen als geheel het geval is. Alleen op
de vraag “wanneer moet het onderzoek afgerond zijn” wijken de antwoorden van bepaalde
provincies af. Bekijken we Vlaanderen in zijn geheel dan stellen we vast dat de meeste
organisaties “een jaar of langer” kunnen en willen wachten op de resultaten. Hetzelfde zien
we in Antwerpen, Vlaams-Brabant en Oost-Vlaanderen. In Limburg daarentegen wil men de
resultaten vroeger, “tussen de 6 maanden en het jaar”. West-Vlaanderen denkt nog sneller
vooruit en wil de resultaten hebben “binnen de 6 maanden”.
Samenvatting en Conclusie
Op basis van deze enquête is het moeilijk te zeggen in welke provincie de behoefte aan
wetenschapswinkels het grootst is. De resultaten van de verschillende provincies liggen
immers zeer kort bijeen en de situaties in de verschillende provincies wijken nauwelijks af
van de situatie in Vlaanderen als geheel. Op basis van deze vaststelling durven we dan ook
te stellen dat de behoefte aan wetenschapswinkels in elk van de verschillende provincies
ongeveer even groot is als in Vlaanderen als geheel.
In Vlaams-Brabant zien we wel dat er meer (52.8%) en in Limburg minder (37%) organisaties
zijn met vragen en/of problemen dan in Vlaanderen als geheel (44.2%) het geval is. In de
overige provincies is dat aantal ongeveer gelijk. In Limburg is het aantal organisaties die nog
één of meerdere initiatieven willen nemen die te maken hebben met wetenschappelijk
onderzoek dan weer iets hoger (55.5%) en in Vlaams-Brabant iets lager dan het geval is in
Vlaanderen als geheel (50.2%). Opnieuw is dat aantal in de overige provincies ongeveer
gelijk.
Wat betreft de bereidheid tot medewerking verschillen de resultaten in de verschillende
provincies nauwelijks van de resultaten in Vlaanderen als geheel. Gaan we na wanneer men
112