m - Holland Historisch Tijdschrift

Het stadhuis te Nieuwpoort in de Alblasserwaard
Afb. 8. Het stadhuis in 1992, goed onderhouden
en een sieraad voor de stad. Foto RDMZ,
1992.
schouw getekend. De begane grond van de waag was uitsluitend via deuren in beide zijgevels
te betreden. Een derde cachot bevond zich onder de raadzaal en was toegankelijk via de
waag.
Ondanks alle voorbereidingen - er werd zelfs contact opgenomen met de Rotterdamse
architecten M.J. Granpré Molière en R Verhagen - gebeurde er niets. In 1922 schreef een
verontruste correspondent aan de Rijkscommissie voor de Monumentenzorg: 'Het stadhuis
verkeert (...) in een zéér slechten staat. De luiken der ramen zijn verteerd en van verschillende
luiken zijn de hangen losgelaten. De bovenluiken worden maar gesloten gehouden om
gevaar voor voorbijgangers te voorkomen (...) Het snijwerk boven den ingang is zóódanig
in verval (overal gescheurd) dat indien er niet spoedig in voorzien wordt, het totaal verloren
dreigt te gaan ,..'. 27
In 1923 constateerde de Provinciale Zuid-Hollandsche Archeologische
Commissie in haar jaarverslag dat het raadhuis zich in een staat van een zo deerlijk verval
bevond, dat spoedig voorzieningsmaatregelen getroffen zouden moeten worden. 28
Desondanks
lijkt er niets gebeurd te zijn, want in 1930 kaartte de Provinciale Zuid-Hollandsche
Archeologische Commissie dit onderwerp nogmaals aan: het raadhuis behoefde hoog nodig
herstelling. Het gebouw vertoonde inwendig tekenen van verval. 29
Weer liep dit op niets uit.
Driejaar later trok het gemeentebestuur uit het oude gebouw in een 'moderne villa'. 30
De
secretarie bleef ter plaatse gevestigd.
27 Dossiers Rijksdienst voor de Monumentenzorg te Zeist over de jaren 1917-1963.
28 Verslagen der Provinciale Zuid-Hollandse Archeologische Commissie over 1923, 13.
29 Verslagen der Provinciale Zuid-Hollandsche Archeologische Commissie over 1930, 14.
30 Oudheidkundig Jaarboek (1933) 108.
88