'Falend winnen' - Angels in the Clouds

Falend winnen © Eduard Molhoek 2012 Gratis ‘Angels in the Clouds’ fondswerving exemplaar.
158
economische grootheid. Na een paar dagen vroeg opstaan heb ik vandaag
besloten niet veel te doen. Ik lig lui op bed, kijk films en haal zo nu en dan wat te
eten of te drinken. Straks ga ik wel een bezoek brengen aan een moderne
shoppingmall waar ik langs kwam op weg naar Coimbatore. Ik zag namelijk een
Mac Donalds en besloot een keer een milkshake te halen. Dat is de eerste
milkshake tijdens deze reis. Ik zie steeds meer restaurants die een andere
keuken bieden dan het eten in India. Zoals Megu en La Cirque, die in een hotel in
New Dheli zijn gevestigd. De concepten komen vaak uit Amerika en zijn aan de
prijzige kant. De interieurs zien er luxe uit en de prijzen zijn daar ook naar. Een
maaltijd voor twee personen kan al snel oplopen naar de helft van mijn maand
budget. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de laatste tijd niet meer met het budget
bezig ben geweest. Zo langzamerhand weet ik waar ik mijn geld aan uitgeef. Ik
kan me geen luxe veroorloven maar heb het zeker niet slecht. Eigenlijk komt het
ook omdat ik zie dat mensen hier met weinig tevreden kunnen zijn. Toen we weg
gingen van het veldje tussen de spoorwegen waar de ‘Voetbal Clinique’
plaatsvond zag ik een meisje en een jongetje bij de waterpomp zitten. Ik
zwaaide naar ze en hun stralende glimlach ontroerde me ook. In de wijk Basin
Bridge waarin ze wonen schijnt vijfenzeventig procent van de mannen verslaafd
te zijn aan drank. De begraafplaats is hier hun centrale plek waardoor die als
gevaarlijk wordt aangemerkt. In de tweede week dat ik Chennai was ben ik door
de wijk gelopen maar heb nergens last van gehad. Omdat ik mijn doel van de
week, een milkshake, wilde halen besloot ik de bus te nemen naar het grote
winkelcentrum. In de bus ging een man snel op een plaats zitten die vrij kwam
waar ik stond. Ik heb er niets van gezegd. Toen hij me echter na een minuut
probeerde weg te sturen werd ik boos en heb ik hem te kennen gegeven dat ik
(eigenwijs en verre van verlicht) op de plaats bleef staan. Ik vind het overigens
niet erg om in de bus te staan omdat de stoelen namelijk nogal dicht op elkaar
geplaatst zijn en ik mijn knieën niet echt goed kwijt kan als ik zit. Toen ik bij het
winkelcentrum aankwam vond ik het niet echt heel erg modern uitzien omdat
alles er omheen nogal rommelig uitzag met een opengebroken een straat en
bouwschuttingen. De volgende teleurstelling kwam bij de Macdonalds omdat het
bleek dat ze in Chennai geen milkshakes verkopen. Daarvoor zal ik naar Mumbay
of New Dhelii moeten afreizen. Toen ik een Coffeeday tegenkwam hoopte ik dat
een 'King Latte' mijn dag goed zou maken. De prijs was hier hoger dan in de