'Falend winnen' - Angels in the Clouds

tijdens de rit op de eerste dag vanaf het station gevraagd om zijn project te
bezoeken. Dat heb ik uiteindelijk de laatste dag nog gedaan. Ik heb een tijdje
Falend winnen © Eduard Molhoek 2012 Gratis ‘Angels in the Clouds’ fondswerving exemplaar.
83
met de man zitten praten en daardoor ook veel over de organisatie van Baba te
weten gekomen. Wat me opvalt in de verhalen is dat het schijnbaar niet altijd
zuivere koffie is. Maar mijn gevoel had dat al aangegeven. Het bleek dat hij al
jaren daarvoor gestart was met een school maar het gebouw stond op land van
de Baba Trust maar dat werd weer in beslag genomen. De gebouwen vervielen
daardoor aan de trust. Dit typeert de organisatie eigenlijk al. Ik heb gehoord dat,
voordat Baba stierf en zorg nodig had, al in de tang van enkele belangrijke
trustleden zat. Enkele zakenlieden hebben de boel eigenlijk overgenomen. Ze
hebben de touwtjes stevig in handen. Ook hier is er sprake van een min of meer
commerciële organisatie. Het is zeker dat er verschillende belangen een rol
spelen. Ego en macht schijnen enkele ingrediënten te zijn. Het project van de
riksha-driver is nu een kleine school met 14 kinderen. Ook hier is de woonruimte
het belangrijkste. Er wordt nog steeds gebouwd aan de school faciliteiten. Ook
hier zie je enkele belangrijke donateurs die ervoor zorgen dat het gebouw kan
worden gerealiseerd. Het valt me op dat de man in onderdelen denkt. Ook hier is
geld het belangrijkste onderdeel. Hij wil verder bouwen. Toch hoor ik hem niet
over het aangaan van langdurige relaties met donateurs of het versturen van
transparante informatie. Je krijgt geen inzicht in de kosten en inkomsten. Ook
hier hoor ik dat iemand geld heeft geschonken voor twee lokalen of een dak.
Voor mij is dat een belangrijke ontdekking. Ik denk dat mensen meer betrokken
raken bij een project wanneer ze regelmatig op de hoogte worden gehouden en
de financiële stromen transparant worden gecommuniceerd. Weer wat geleerd
van een project. Ik kan de man helaas verder niet helpen.
De verveling slaat weer toe
Wanneer de lunch of diner het belangrijkste moment wordt van de dag dan
is het wat mij betreft mis. Ik heb de afgelopen dagen nog een rondgekeken in de
Ashram. Het ziet er goed verzorgd en schoon uit. Dat is vooral te danken aan de
2000 gelovigen die een week seva (zelfloze service verlening) uitvoeren. Maar op
een gegeven moment heb ik het toch wel gezien. De talrijke Russen spreken
nauwelijks Engels dus spannende gesprekken zijn er ook niet echt bij. Het kleine
stadje ben je binnen een half uur door. Ik heb trouwens bij de verschillende