'Falend winnen' - Angels in the Clouds

Falend winnen © Eduard Molhoek 2012 Gratis ‘Angels in the Clouds’ fondswerving exemplaar.
60
hoop dat er in de buurt een Mc. Donald is of een KFC dat maakt mijn keuze wat
gemakkelijker. Ik heb mijn koffers afgegeven bij het bagagedepot en kan even
rustig rondkijken. Nee.... ik neem geen auto-riksha. Hoewel ze weer in drommen
naar me toe komen om me allerlei aanbiedingen te doen. Ik ga liever een eindje
wandelen nadat ik mijn mail heb gecheckt en nog even heb opgezocht waar ik
precies moet zijn om de Ashram van Sai Baba te vinden. Ook dat wordt nog
spannend want ik kan daar niet van te voren reserveren. Ach en zo ga ik rustig
weer een nieuwe dag beleven in deze hectische omgeving. Ik merk dat ik er aan
begin te wennen. Ik ben heel erg benieuwd welke goede doelen er aan de
Ashram verbonden zijn. Ik heb ook geen idee of er daar internet aanwezig is en
ik de komende periode berichten kan plaatsen. Zo blijft het spannend. Ik heb
voor mijn verblijf in Chennai een paar sms-jes gestuurd maar nog niets gehoord.
Ik heb gelukkig wel een back-up hotel waar ik eventueel ook terecht kan. In de
trein is het me opgevallen dat in het Zuiden van India voor mijn gevoel alles een
beetje op elkaar lijkt.
Niet verdwalen!
Ik ben even in Bangalore gaan lopen en ben gelukkig niet hopeloos
verdwaalt. Het lijkt hier ook net als in Chennai allemaal erg veel op elkaar. Ik ga
straks om 14.00 uur met de trein naar Prasanthi Nilagan waar de Ashram van Sai
Baba in de buurt moet zijn. Het is een treinreis van ruim 3 uur. Op de kaart lijken
het kleine afstanden maar ik vergis me er elke keer weer in. Deze keer heb ik de
vier stations die we tijdens de reis aandoen even opgeschreven zodat ik weet
waar ik uit moet stappen. De sleeper heb ik deze keer niet genomen om te
kunnen slapen maar om mijn bagage kwijt te kunnen. Onderweg tijdens de
wandeling heb ik in een ruimte die wat weg had van een restaurant een masala
dosa besteld en een koffie. Onderweg nog een verse ananassap gedronken dus
met de vitamientjes zit het weer goed. Toch wil ik straks nog ergens een hapje
noodles of gebakken rijst scoren en voor in de trein een fles water. Het blijft toch
een soort overlevingstocht. Tijdens het reizen heb ik zelfs het gevoel van een
vakantie. Ik merk dat het voor mij eigenlijk het belangrijkste is om bij mijn eigen
gevoel te blijven. Dat heb ik bijvoorbeeld tijdens het wandelen gedaan. Ik heb
het risico genomen dat ik zou kunnen verdwalen maar door bij mijn gevoel te