'Falend winnen' - Angels in the Clouds

Falend winnen © Eduard Molhoek 2012 Gratis ‘Angels in the Clouds’ fondswerving exemplaar.
77
begon een zoveelste zielig verhaal over geen geld en geen eten. Eigenlijk had ik
daar op dat moment helemaal geen zin in om naar te luisteren. Ik was nog vol
ongeloof over het feit dat iemand mijn schoenen had gestolen. Toch heb ik de
jongen een maaltijd aangeboden en me verder niet druk gemaakt over zijn
verhaal. Het geven van het eten was iets dat ik op dat moment voor hem kon
betekenen. Ik ben nog naar het kantoor gegaan van de politie en daar kreeg ik te
horen dat ik de volgende dag op dezelfde plaats moest gaan kijken omdat de
Swami (Baba) ze daar weer terug zou laten bezorgen. Ik heb een plekje op het
dak opgezocht en mezelf getrakteerd op een paar cashewnoten en toffees. Dat
hielp. Het blijkt wel dat de Swami niet te vertrouwen is want de schoenen heb ik
niet terug. Daarom begon ik op te letten of ik iemand met mijn schoenen rond
zag lopen. Daarbij denk ik direct aan een gesprek dat ik had met iemand die
stelde dat je beter niet kunt zeggen dat iets van 'mij' is. Toch zijn het dit soort
kleine voorvallen die een beeld geven over wat er in India aan de hand is. Wat
dat betreft is het niet slechter of beter dan in Nederland. Daar had ik mijn
schoenen ook niet bij de deur kunnen laten staan. Iemand zei; 'Dan koop je toch
gewoon nieuwe?' Toch ga ik dat nog niet doen. Ik wacht nu liever tot ik helemaal
niets meer heb, dan weet ik zeker dat ik de schoenen nodig heb en hoef er nu
nog niet mee te sjouwen. Oh! en het laatste nieuws; Mr. Bean (De Aaaaardige
Zweedse man!) is weer terug. Alsof het lot me weer tart staat hij nu achter me
bij het loket en is op zoek naar het adres waar hij het bericht over zijn nieuwe
creditkaart naar toe zou laten sturen. Dat heeft hij schijnbaar nog niet voor
elkaar. Blijkbaar weet hij niet dat hij dat bij een ander internetkantoor heeft
gedaan. Ik laat hem gaan en schenk er geen aandacht aan. Ondertussen staat er
ook een groep vrouwen te bedelen en maakt er iemand ruzie over nog niet
betaalde rekeningen. Weer voldoende hectiek! :) (Het zijn verder niet mijn zaken
dus ga ik me niet mee bemoeien!)
Reflectie
In de Ashram beschikken ze over een mooi videoscherm maar ook deze
wordt alleen gebruikt om te richten op het graf van Baba zodat weer bijna
niemand er iets van ziet. Het is aan mij om het te accepteren. Dit is de manier
waarop ze het hier doen. Wie ben ik om daar iets van te zeggen. Zelf ben ik er
helemaal achter dat ik geen poespas nodig heb. De meeste rust ervaar ik in