'Falend winnen' - Angels in the Clouds

Falend winnen © Eduard Molhoek 2012 Gratis ‘Angels in the Clouds’ fondswerving exemplaar.
171
ik bij de bushalte kwam maar die verminderde geen vaart zodat ik er niet in kon
springen. Ik ben er niet achteraan gegaan en heb gewoon gewacht tot de
volgende bus kwam. Om kwart voor negen kwam ik op het kantoor aan. Als ik
zin heb werk ik door tot in de middag en loop dan weer naar de bushalte. Omdat
ik niet weet hoe laat de bus gaat doe ik dan ook rustig aan. Op deze manier
vermijd ik stress. Ik laat me niet opjagen door tijd of tijdsdruk. Wanneer ik bij
het hotel aankom besluit ik meestal eerst een douche te nemen en even uit te
rusten voordat ik boodschappen doe. Soms neem ik een andere bus en ga eerst
fruit halen voordat ik naar het hotel loop. Ik vind de warmte geen probleem en
het maakt me ook niet uit of ik bezweet in het hotel aankom. Wanneer ik het dan
nog warm heb neem ik een koude douche. Door de regelmaat en het rustig aan
te doen kan ik het goed volhouden en hou ik mijn energie op peil. Misschien is
dat ook een reden voor de inwoners van India om niet altijd even veel haast te
maken om zaken voor elkaar te krijgen.
Kijkje in de keuken
Doordat ik de mogelijkheid heb gekregen om te werken in het kantoor van
een organisatie de werkt met kinderen en vrouwen uit sloppenwijken, heb ik de
kans gekregen om een kijkje te nemen in de keuken. Wanneer ik letterlijk in de
keuken kijk zie ik een situatie die volgens de westerse maatstaven als
onhygiënisch kan worden beschouwd. Wanneer ik bij mensen thuis kom zie ik
echter regelmatig dezelfde situatie. Ik heb al vaker verteld dat ik mijn
hotelkamer zelf schoon maak. Dat is eigenlijk helemaal niet veel werk maar een
kwestie van een paar minuten per dag alles bijhouden. Bij mij in de kamer zie je
geen stof of randen met vuil op de raamposten. De grond is redelijk stof vrij en
ook onder mijn bed haal ik regelmatig een vochtig doekje om het stof te
verwijderen. Wanneer ik op het kantoor kijk of bij de mensen thuis hebben ze er
schijnbaar geen aandacht voor. Vooral keukens en toiletruimtes zien er in mijn
ogen smerig uit. Ik vraag me af of dit een cultureel verschijnsel is in India en kan
het nog niet verklaren. Mensen lijken geen waarde te hechten aan een sfeervolle
leefruimte. Wanneer ik kijk naar de structuur in de organisatie zie ik ook een
paar zaken die niet kloppen. Zo is er een hoofdkantoor die niets doet aan
fondswerving maar een percentage vragen van de inkomsten van 10% voor
kantoorkosten. Voor mij is dat niet het grootste bezwaar, wat ik wel erg kwalijk