'Falend winnen' - Angels in the Clouds
'Falend winnen' - Angels in the Clouds
'Falend winnen' - Angels in the Clouds
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Falend w<strong>in</strong>nen © Eduard Molhoek 2012 Gratis ‘<strong>Angels</strong> <strong>in</strong> <strong>the</strong> <strong>Clouds</strong>’ fondswerv<strong>in</strong>g exemplaar.<br />
59<br />
bemachtigen kon ik me niet afmelden. Het kl<strong>in</strong>kt misschien gek maar daar heb ik<br />
dan een schuldgevoel over. Ik heb trouwens de dame die de workshops regelt<br />
wel op tijd kunnen <strong>in</strong>formeren. Als ik nog eens nadenk waarom ik geen z<strong>in</strong> heb<br />
om hier langer te blijven gaat het niet om de commerciële <strong>in</strong>stell<strong>in</strong>g of de<br />
verhoogde prijzen en het eten waarvoor je extra moet betalen. Dit is een<br />
systeem dat ik eigenlijk wel snap en eigenlijk geen probleem mee heb. Misschien<br />
heb ik <strong>in</strong> de vorige blogs wel deze <strong>in</strong>druk gewekt. Uite<strong>in</strong>delijk gaat het om mijn<br />
eigen gevoel. Ik heb we<strong>in</strong>ig contact kunnen maken met mensen, vooral degene<br />
die bij Amma <strong>in</strong>wonen. De gesprekken met bezoekers die een korte tijd bleven<br />
waren trouwens wel leuk en vaak ook erg z<strong>in</strong>vol. Sommige mensen zeggen dat ik<br />
misschien beter wat langer had kunnen blijven om een beter beeld te vormen<br />
van de organisatie maar ik merk dat ik me steeds meer beg<strong>in</strong> te vervelen. Ik heb<br />
het hier wel gezien. Hoewel het misschien leuk zou zijn geweest om de scholen<br />
te bezoeken en eventuele projecten. Mijn schuldgevoel lost zo langzamerhand op<br />
en ik weet dat ik er beter aan doe om verder te gaan en de komende twee<br />
weken, zonder verwacht<strong>in</strong>gen, simpelweg rond te kijken om te ervaren wat er op<br />
mijn pad komt.<br />
Hoofdstuk 6 Bangalore<br />
Bangalore<br />
Met de nachttre<strong>in</strong> ben ik aangekomen <strong>in</strong> Bangalore waar ik om acht uur 's<br />
ochtends aankwam en om twee uur <strong>in</strong> de middag verder kan reizen naar<br />
Prashanti Nilayam. Ik kom daar waarschijnlijk rond 5 uur aan. Ik had gehoopt er<br />
eerder te kunnen aankomen maar dat zit er niet <strong>in</strong>. Het is me deze keer gelukt<br />
om <strong>in</strong> de tre<strong>in</strong> te slapen en voel me redelijk uitgerust. De volgende zoektocht is<br />
naar een redelijke maaltijd. In de tre<strong>in</strong> heb ik me gered met koekjes,<br />
mangolimonade, water en....... met chocolade gevulde toffee. Deze keer heb ik<br />
me <strong>in</strong>gehouden en ben er niet misselijk van geworden. Het was grappig om te<br />
zien hoe de meeste mensen om acht uur ’s avonds even de tre<strong>in</strong> uitstapte om<br />
iets te eten gaan halen. Om negen uur gaan de banken <strong>in</strong> de tre<strong>in</strong> naar beneden<br />
en gaan de mensen tot 6 uur slapen. Het levensritme lijkt overal hetzelfde te<br />
zijn. Er zijn hier bij het station <strong>in</strong> Bangalore voldoende restaurantjes zodat mijn<br />
zoektocht naar een maaltijd geen probleem zal worden. Alleen weet ik bijna nooit<br />
wat ik zal eten. De gewoontes van de maaltijden heb ik nog niet goed door. Ik
Change language