'Falend winnen' - Angels in the Clouds

verblijf.
Babe
Falend winnen © Eduard Molhoek 2012 Gratis ‘Angels in the Clouds’ fondswerving exemplaar.
89
Vanochtend heb ik gekeken naar de film Babe in the City. Er kwamen
nogal wat scenes voorbij die voor mij op dit moment heel erg herkenbaar zijn. Ik
ben weer op zoek naar plekken waar ik eten kan kopen, kan verblijven en
probeer nog meer contacten te leggen met organisaties die zich bezig houden
met straatkinderen. Het klinkt misschien vreemd maar hier in de stad Chennai
lijkt het probleem niet zo groot. In steden als New Dehli en Mumbai schijnt de
situatie schrijnender te zijn. Ik las gisteren in het boek ‘From street to Hope’ door
Dabir Nula dat de kinderen zich gedurende 8 maanden zichzelf prima kunnen
redden maar de 4 maanden van de regentijd hebben ze meer hulp nodig.
Misschien dat ik daarom niet veel kan ontdekken over de ware problemen. Ik ga
weer een bezoek brengen aan de secretaris van de YMCA om te vragen of het
mogelijk is om enkele van hun projecten te bezoeken. Ook heb ik een afspraak
met de mensen van de hulporganisatie waarvoor ik misschien wat multimedia
werk kan doen. Dat ligt aan de camera en de mogelijkheden van hun computer.
En zo ben ik weer in een nieuwe fase van het onderzoek gekomen. Het zal zeker
geen makkelijke periode zijn maar ik weet dat ik er wel doorheen kom. Er zijn
mensen die India een prachtig land vinden. Misschien is dat voor een vakantie
ook wel zo maar om er echt te leven is geen pretje. Soms denk ik aan de
ontevreden geluiden die ik in Nederland zo vaak hoor en weet dan dat het zo
slecht nog niet is. Ik ga mezelf vandaag maar weer eens trakteren op een
heerlijke kop koffie. Mijn gevoel zegt dat ik hem heb verdient. Het waren weer
een paar hectische dagen. Uiteindelijk zal het ook met mijn reis, net als in de
film van Babe het kleine varkentje, allemaal vast goed aflopen.
Je hoofd stoten
Ik stoot regelmatig mijn hoofd. Dit komt omdat niet alles in India is
aangepast aan mijn hoogte. Zo zijn er kabels over de weg die laag hangen en
sommige deuren zijn ook laag. De deur naar de badkamer in het hotel
bijvoorbeeld. Daardoor stoot ik regelmatig mijn hoofd. Ik vind het symbolisch
voor de hele trip. Soms vraag ik me af of ik me beter had moeten voorbereiden.
Dit vooral in verband met voorzieningen en contacten. Toch merk ik ook dat ik
juist door deze pragmatische manier van werken veel leer. Ook kom ik mijn