'Falend winnen' - Angels in the Clouds

scholen nu wel wat meer leven kunnen waarnemen. Het zijn geen enorme
getallen maar er zijn naar mijn schatting toch een honderd kinderen die gratis
Falend winnen © Eduard Molhoek 2012 Gratis ‘Angels in the Clouds’ fondswerving exemplaar.
84
leskrijgen. Freek (de trouwe ziekenbroeder) zit nog steeds elke dag allerlei foto's
te bestuderen en rent zo nu en dan heen en weer. Hij lijkt er verder niet
verlichter van te raken. Hooguit wat lichter door de beweging. Ik weet nog
steeds niet waarom de mannen gevraagd wordt om witte kleding aan te doen. Ik
ben er, ondanks de vele aanbiedingen in de supershop, niet toe overgegaan. Aan
de ene kant heb ik nog veel vragen maar ik het voelt wel goed zo. Ik weet
genoeg. Het was een leuke ervaring die vooral betaalbaar was maar wanneer
geld het belangrijkste oogpunt wordt dan klopt het voor mij niet meer. De
verveling slaat toe. Ik heb het hier wel weer gezien. Het wordt tijd voor de reis
via Bangalore naar Chennai. Wie weet kom ik Mr. Bean weer tegen want die gaat
ook op reis naar Bangalore. Ik hou jullie op de hoogte.
Busje komt zo!
De reis met de bus vanuit Puttaparthi, was geweldig. De chauffeur reed als
een ware Nicky Lauda. Ik was met iemand uit Rotterdam en het feest begon al
met het inpakken van de bagage. Iemand hielp me ongevraagd met het openen
van de klep onder de bus en vroeg nadat ik de bagage erin had gedaan om geld.
Ik heb niets betaald omdat ik het even zat ben van al die handen die telkens
naar je worden uitgestoken alsof ik niet voor mijn geld hoef te werken en meer
dan genoeg heb. We zaten helemaal voorin en konden alles goed meemaken. De
takelwagen die onderweg zonder snelheid te minderen op ons af kwam leek uit
een scene van een 3D -film. De chauffeur kon er nog net op tijd voor stoppen. Er
zat een gezin bij ons in de buurt en toen ik pepermuntjes uitdeelde begon
iedereen te lachen, zelfs bij de strenge controleuse kon er een lach vanaf. Toen
ik bij een tussenstop even wat drinken wilde halen waarschuwde een
medereiziger me dat ik niet veel tijd had. De verkoper vroeg me meer dan de
prijs die op de fles stond vermeld en als wettelijke prijs dient. Ik moest dus nog
afdingen. Toen ik me omdraaide was de bus verdwenen. Doordat de man uit
Rotterdam zijn hoofd uit het raampje stak herkende ik de bus die al weer een
stukje op weg was. Ik heb een sprintje getrokken en kon de bus nog net
inspringen. Er werd verder niet moeilijk over gedaan. Het ging blijkbaar vaker zo.
Ik heb tijdens de eetpauze de man uit Rotterdam kunnen waarschuwen dat we