Twi%er − april 2008 april 2008 april 2008 - Studievereniging TWIST

door Daan van de Velde
19
Onderzoek in het buitenland
Het heeft de verslaggeversploeg enig getouwtrek gekost,
maar in deze editie is het toch eindelijk gelukt om Marianne
Kaajan aan onze zijde te krijgen. Dat deze bachelorstudent
in de taalwetenschap verre oorden niet schuwt, bewees ze al
toen ze na haar middelbare school vrijwilligerswerk ging
doen in Bolivia en een Bijbelschool deed in Panama. Vorig
jaar heeft ze bovendien vijf maanden in Tanzania
doorgebracht voor taalkundig veldwerk. Marianne
onderzocht het Sangu, een Bantutaal die door ongeveer
vijfenzeventigduizend mensen wordt gesproken in het
zuidwesten van Tanzania, ten noordoosten van de stad
Mbeya. Wij willen weten hoe ze daar is terechtgekomen en
wat ze daar precies heeft uitgespookt.
“Ik was al langere tijd geïnteresseerd in de organisatie Wycliffe Bijbelvertalers, een
organisatie die doet aan Bijbelvertaling en alfabetiseringswerk, met name in
minderheidstalen. Het gaat vaak om ongeschreven talen en daardoor komt er een
taalkundige kant bij kijken. De talen moeten eerst op schrift gesteld worden, dat
sprak me heel erg aan. Ik wilde graag zien wat dat in de praktijk inhoudt en hoe
kan je dat beter doen dan erheen te gaan? Ik kon daar onderzoek doen voor mijn
scriptie zodat ik het kon combineren met mijn studie. Ik vond het leuk om een
scriptie te schrijven over eigen onderzoek, over veldwerk. Aan de ene kant
verzamelde ik gegevens voor mijn eigen scriptie, aan de andere kant is het ook
nuttig voor de mensen daar. Dat vond ik een mooie combinatie.”
Het hoofddoel van het project is om de Bijbel in de betreffende talen te vertalen. De
lokale bevolking wordt erbij betrokken, zoals mensen uit de kerk, mensen die het
belangrijk vinden als hun taal op schrift wordt gesteld. Het eindresultaat wordt
overgedragen aan de eigen bevolking. Omdat de vertaling zo veel mogelijk moet
beantwoorden aan de taalgevoelens van de sprekers, is het van belang dat een schrift
wordt ontworpen waarin letters en spraakklanken in een natuurlijk verband staan. Kennis
van morfologie en morfofonologie zijn daarvoor essentieel. Dat is waar Marianne zich
mee bezighield: een beschrijving van de morfologie van naamwoorden en werkwoorden
alsmede de interactie met fonologie.
Wij weten dat Connie Kutsch-Lojenga, docente bij Afrikaanse taalkunde,
soortgelijk werk doet. Zij was het inderdaad die Marianne had uitgenodigd om mee te
gaan naar Tanzania. Marianne hield sinds de basisschool al van Afrika, maar ze had geen
specifiek land in gedachte om veldwerk te doen. “Nu hoefde ik niet zelf een keuze te
maken.”
“Het project waar ik bij betrokken was werkte met tien verschillende talen uit die
regio. De sprekers van die talen komen meestal een paar weken naar Mbeya toe