Twi%er − april 2008 april 2008 april 2008 - Studievereniging TWIST

8
stukjes in de krant op, terwijl heel begripvolle interviewers achteraf alleen naar de
sensatie bleken te vissen. Er zijn in ieder geval een paar interviews geweest waarover ik
tevreden was, waar ik iets serieus kon vertellen, terwijl de interviewer het ook even
over de koningin mocht hebben. Of Beatrix er ook zo over denkt, weet ik niet, maar
als ik op deze manier één scholier aan de radio ervan heb overtuigd dat je in het leven
ook taalkundige kunt worden, ben ik tevreden.
Als laatste in de rij (roddel)bladen had TWISTER de eer om Marc van Oostendorp over
deze kwestie uit te horen.
Had u niet verwacht dat de pers zo over u heen zou vallen?
Ja, ergens weet je dat – het gaat over de koningin. Voor
de media is dit een leuk, luchtig onderwerp. Maar als
op die dag een ramp was gebeurd of de film van
Wilders was verschenen, dan was er helemaal niks
gebeurd. Al die media werken alleen maar met
‘nieuwswaarde’. De zogenaamde nieuwswaarde was
dan dat het artikel op die dag verscheen. Achtenveertig
uur later vinden ze het al niet meer interessant. Absurd,
want wat verandert er in die tijd nou, behalve dat de
inkt van de tijdschriften is opgedroogd? Dus, ik had
het niet verwacht, in die zin dat ik ’s ochtends niet iets
heb aangetrokken waarvan ik dacht “dat staat goed op
de televisie”. Ik had die dag een lijstje gemaakt met wat
ik ging doen; om halftwaalf verscheen het persbericht
en vanaf kwart voor twaalf heb ik helemaal niks meer
gedaan van dat lijstje.
Kwamen ook de niet-roddelige kranten eropaf?
Ja, maar misschien was de NRC de enige krant die nog is gaan onderzoeken wat
misschien wel het échte nieuwsfeit was. Dat was dat de RVD, de
Rijksvoorlichtingsdienst, ons had verboden om de videofragmenten [van de
kersttoespraak – red.] openbaar te maken. De RVD werkt als een soort PR-bureau van
het koninklijk huis, dus als je iets met het koninklijk huis doet, krijg je met hen aan de
stok. Waarom dit dan niet mocht? Auteursrecht. Dat is onzin, want daar kun je je wel
op beroepen als wij een hele kersttoespraak zouden hebben gepubliceerd, maar boven
het auteursrecht gaat nog het recht op citeren; dus voor educatieve of
wetenschappelijke doeleinden. Het waren fragmenten van maar een minuut of zo. Stel,
je hoort een fragment uit 1982 en een uit 2006, dan is er geen taalkundige opleiding
voor nodig om te horen dat daar verschil tussen is. Er moet alleen op gewezen
worden waar je op moet letten. Maar dat vind ik dus het echte nieuwsfeit: waarom
mag dat nou niet?
Vond de RVD het erg omdat u stukken van de koningin citeerde of omdat
de pers erop sprong en het zo opgeblazen werd?