Twi%er − april 2008 april 2008 april 2008 - Studievereniging TWIST

door Daan van de Velde
27
Ver#lag Culturele Avond
“Dit is een bijzondere avond voor mij, want het is de eerste keer dat ik voor publiek
speel”, sprak Daan Doedens, autodidactisch pianist en tevens lid van het TWIST-koor,
vlak voor zijn uitvoering van deel twee uit de sonate Pathétique van Ludwig van
Beethoven. “Als iemand foto’s van me wil nemen omdat dit zo’n speciale gelegenheid is,
dan mag dat”, voegde hij en passant ironisch toe.
Aan opnames en fotomateriaal heeft het niet ontbroken. De culturele avond van
woensdag 19 maart in de koorzaal van het Lipsius is driedubbel en dwars vastgelegd (al
hoeft niemand te weten dat de cassetterecorder en de minidisc het halverwege piepend en
zuchtend begaven). Er was ruim voldoende reden om de artistieke uitingen van leden,
vrienden en hun aanhang te vereeuwigen. Tijdens de eerste culturele avond was vorig jaar
al gebleken dat taalkundigen niet alleen goed met de klanken van de spraak om kunnen
gaan maar ook met die van de muziek en van de poëzie. Dit jaar dook er zelfs nóg meer
talent op dan toen en zo ontstond er een programma waar we van acht tot halfelf mee
toekonden. De muziek vormde de hoofdmoot en werd slechts onderbroken door poëzie
van Simon en stijldans van Roland en Elizabeth.
De uitvoerenden konden zich verheugen in de
belangstelling van een uitverkochte concertzaal.
Het publiek had er oren naar. Een wekenlange
reclamecampagne had gezorgd voor een toeloop
van zeker dertig cultuurliefhebbers. Ik moet
zeggen, er was dan ook voor ieder wat wils. Er
klonk klassieke muziek op de piano (Schumann
door Claartje), op gitaar (De Murcia door
Bernard Meulenbroek), op piano à quatre mains
(Schubert en Brahms door Claartje, Eva en
bovengetekende) en gezongen (Händel door
Alexei). Wietske bracht klezmerliederen ten
gehore op de accordeon. Michiel nam ons
zingend mee naar Spanje. Daarvoor had hij zijn vriend gitarist Marcel Conté aan laten
treden, met wie hij “halverwege het vorige millennium” als duo optrad. Simon droeg voor
uit nieuw werk (onder andere Rondeel aan een vriend en het sonnet Brief van de slapeloze). Een
klein changement vond plaats om Roland en Elizabeth de ruimte te geven een tango en
een Engelse wals te laten uitvoeren. Terwijl iedereen in de pauze van de cultuurexplosie
bijkwam met koekjes en paaseitjes, hesen de dansers zich in het tenue dat bij hun tweede
optreden paste (een rumba en een jive). Het compromis tussen professionele concentratie
en zelfbewuste ontspanning dat in hun gezichten te lezen was vond ik een genot om te
zien. Dankzij Lisa was ook de popmuziek vertegenwoordigd. Nadat ze zich voorstelde als
jongste lid (of om precies te zijn: vriend) van de vereniging en had uitgelegd dat haar
oorspronkelijke pianist op het laatste moment op z’n zusje bleek te moeten passen, kreeg
ze de zaal stil met Almost lover van A Fine Frenzy en – a capella gezongen! – The other side of
the world van KT Tunstall. De finale was voor het befaamde TWIST-koor. Eens per jaar