ANGELIQUE OMNIBUS - ElectronicsAndBooks

,,Baas Molines, wat moeten we doen? U belijdt toch ook, net als
wij, het geloof van Calvijn?" zeiden de hugenootse boeren uit de
omgeving, terwijl ze hem met een fanatieke blik in hun donkere ogen
aanzagen.
,,Moeten we ons geloof afzweren om onze bezittingen te kunnen
behouden of kunnen we ons beter laten ruïneren ?"
,,Geduld, mensen," was al wat Molines geantwoord had.
Zelf had hij trouwens ook zwaar te lijden van de plunderende
soldaten die van tijd tot tijd zijn huis binnenvielen, zijn voorraad
kaarsen in brand staken en soms twee dagen en nachten achtereen met
pannedeksels om zich heen sloegen ten einde de oude man te beletten
te slapen. ,,Zweer af dat geloof, ouwe, zweer het af!"
Tonelen als het hier geschetste hadden vóór Angéliques terugkeer
veelvuldig plaatsgevonden. Daarna echter had De Marillac, die zich er
scherp van bewust was dat hij zijn intrek had genomen in het huis
van een vrouw die niet alleen een der schoonsten in het koninkrijk
was, doch tevens goed katholiek, het verstandiger geacht zijn soldaten
order te geven, deze protestantse ondergeschikten van de marniezin
met rust te laten.
Daarop had Molines, bevrijd van een maandenlange last, er zijn
gewoonte van gemaakt, zich elke morgen op een vast tijdstip naar het
kasteel te begeven. Hoewel deze dagelijkse bezoeken kapitein
Montadour, die de oude rentmeester wegens de invloed die deze op
de boeren had als een uiterst gevaarlijk element beschouwde, een
doorn in het oog waren, liet hij de bejaarde man toch ongemoeid
passeren. Wel placht hij kern !uidkee!s toe te ropnen: -Y
,,En hoe staat het met je geloof, ouwe ketter!"
Toen Molines Angélique voor het eerst weer in de salon van de
prins van Condé had aangetroffen met eindelijk weer een gezonde
kleur op haar gelaat, had de rentmeester een zucht van verlichting
geslaakt. Bij die gelegenheid had hij haar echter tevens uitvoerig
verslag gedaan van de hongersnood die de provincie Poitou bedreigde
ten gevolge van de ijzeren maatregelen die monsieur De Marillac
had gelast met het doel, de hugenootse boeren weer tot het oude
geloof te bekeren.
,,Hij gebruikt onze mensen als een soort proefkonijnen, madame.
Als de methoden die hij hier in Poitou toepast, doelmatig zullen
blijken, zal hij over het gehele koninkrijk een dergelijk beleid invoeren.
Ondanks het Edict van Nantes zal het protestantisme in
Frankrijk met wortel en tak uitgeroeid worden."
,,Wat heb ik daarmee te maken ?" had Angélique gevraagd.
,,Daar heeft u op dit punt mee te maken . . ." en Molines had zijn
boeken opengeslagen en haar gemakkelijk kunnen aantonen dat de
opbrengst van haar domeinen die grotendeels in handen waren van