23.09.2013 Views

ANGELIQUE OMNIBUS - ElectronicsAndBooks

ANGELIQUE OMNIBUS - ElectronicsAndBooks

ANGELIQUE OMNIBUS - ElectronicsAndBooks

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

van Richelieu barrevoets door de bossen waren getrokken en de<br />

belastingontvangers hadden uitgemoord en op wie ten tijde van<br />

Mazarin tevergeefs jacht was gemaakt door de soldaten des konings,<br />

omdat het zoeken naar hen, die zich in het moerasgebied hadden<br />

verstopt, gelijk was aan het zoeken naar een naald in een hooiberg.<br />

Toen Angélique nog een kind was, had ze altijd gemeend, dat al<br />

degenen die ,,van buiten" kwamen, vreemdelingen waren, ja, vijan-<br />

den zelfs, en ze had dit volkje dan ook nooit anders dan achter-<br />

dochtig gadegeslagen. Ze vreesde niet zonder reden, dat deze mensen<br />

het stille, veilige patroon, de rust en de intieme beslotenheid van<br />

haar geboortestreek zouden kunnen verstoren.<br />

Nu, zo vele jaren later, kwam plotseling dezelfde gedachte bij haar<br />

op. Maar neen - dit land, haar eigen provincie, zou haar zeker niet<br />

uitleveren aan 's konings soldaten wanneer die op een kwade dag<br />

aan de wijde horizon van Poitou zouden opdoemen. Die soldaten<br />

zouden trouwens toch maar gering in aantal zijn, evenals het groepje<br />

dat op het ogenblik order had, het slot Du Plessis te bewaken. De<br />

bewoners van Poitou zouden met die soldaten wel raad weten, zoals<br />

de protestantse boeren ook reeds menige katholiek die hen lastig viel<br />

onzichtbaar hadden laten verdwijnen . . . In deze woelige dagen trof<br />

men in greppels soms een lijk aan, dat met een dolk was doorboord<br />

en de vrouwen uit de dorpjes Morvay en MeUes hadden zo'n lichaam<br />

naderhand bedekt met as en stof. Als blinde mollen, maar onverzette-<br />

lijk, streden de eenvoudige boerenmensen hun strijd. En niet alleen zij.<br />

Hertog Samuel de la Moriniere en zijn twee broers, Hugues en<br />

Lancelot, stuk voor stuk vooraanstaande hugenootse edelen, hadden<br />

hun roeviuchr genomen tot de grotten in de duurwaadbare plaats<br />

Sansis midden in de moerassen, nadat ze de soldaten die hun woning<br />

waren binnengedrongen, eigenhandig hadden vermoord.<br />

Wanneer de avond daalde, klonk er dwars door de moerassen een<br />

geheimzinnige roep. Een roep die ditmaal niet het einde van de<br />

jachtpartij aankondigde, doch een geheime boodschap was, uit-<br />

gewisseld tussen de achtervolgde hugenoot en zijn geloofsgenoten.<br />

Eén hunner, baron Isaac de Rambourg, bewoonde een oud, hoog-<br />

gelegen kasteel, niet ver van Plessis, waarvan de sombere torens zich<br />

donker aftekenden tegen de blauwe hemel. Soms nam men in de verte<br />

een trompetsignaal waar, dat een antwoord scheen te zijn op zijn<br />

verzoek om hulp. Wanneer kapitein Montadour dat signaal hoor-<br />

de, maakte hij zich hevig ongerust en vloekte hij binnensmonds.<br />

Sinds die vervloekte ketterse patriarch De la Morinière het bos bezet<br />

hield, werden gevallen van bekering steeds zeldzamer. Om de<br />

hugenootse strijders te verrassen, had hij zijn mannen al meermalen<br />

gelast de bossen in te trekken, doch de soldaten hadden het in het<br />

geheel niet begrepen op de duisternis die daar heerste.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!