Voorontwerp bestemmingsplan - Gemeente Borger-Odoorn

Detaillering effectbeschrijving
Passende Beoordeling MER Bedrijfslocaties Tweederdeweg Zuid Nieuw-Buinen
Voor een aantal alternatieven is een geringe toename van de stikstofdepositie voorzien.
Deze toename van stikstof in een overbelast systeem leidt tot negatieve effecten die mogelijk
significant zijn. Hier zijn echter de volgende kanttekeningen bij te plaatsen:
0,7 mol N/ha/ja is zeer gering ten opzicht van de achtergronddepositie (0,048% in 2010
en 0,053% in 2020 voor 0,7 mol N/ha/ja, voor de rest zijn de percentages zelfs lager). 0,7
mol N/ha/ja valt binnen de jaarlijks fluctuaties van stikstofdepositie. Bovendien valt deze
waarde ook ruim binnen de drempelwaarde van 0,5 % van de kritische depositiewaarde
(1,7 mol N/ha/ja depositie is 0,15 % voor de kritische depositiewaarde van
Blauwgraslanden [H6410]).
0,7 mol N/ha/ja is te klein om proefondervindelijk in het veld te kunnen meten. De
ecologische effecten zijn zeer gering.
In de toekomst is voorzien dat de achtergronddeposities niet meer de kritische
depositiewaarden voor Beuken-eikenbossen met hulst en Eiken-haagbeukbossen
overschrijden. De verhoogde depositie als gevolg van het project in Nieuw-Buinen is te
laag om nog tot een overschrijding van kritische depositiewaarden te leiden van deze
habitattypen.
Blauwgraslanden (habitattype H6410) zijn soortenrijke hooilanden op voedselarme,
basenhoudende bodem met wisselende waterstanden. Intensivering van de landbouw
en de daarmee samenhangende verdroging en vermesting, hebben geleid tot
achteruitgang van dit habitattype. Het meest belangrijke aspect voor dit habitattype is de
aanvoer van basen door middel van grond- of oppervlaktewater. Verdroging of een
verlaging van de kweldruk leidt tot verzuring door regenwater. Herstel in Nederland is
in veel gevallen niet succesvol doordat de hydrologische condities in gebieden niet juist
zijn en de juiste zaadbank niet meer aanwezig is (de zaden van de specifieke soorten
leven kort) (Ministerie van LNV, 2009b). Stikstofdepositie vormt een probleem, maar
vooral verzuring en verdroging zijn belangrijke factoren in de ontwikkeling van
blauwgraslanden. Blijvend hooien zorgt voor verschraling en afvoer van stikstof, maar
een herstel van de hydrologie en dus de aanvoer van buffers compenseert ook voor de
depositie van stikstof.
Door het nemen van bron- of effectgerichte maatregelen is het mogelijk om de uitstoot of
effecten van stikstofdepositie te beperken. Bij brongerichte maatregelen moet gedacht
worden aan implementatie van nieuwe technieken of verandering van de systemen
(bijvoorbeeld verlagen schoorsteenhoogtes) waardoor de stikstofdepositie op het Natura
2000-gebied niet toeneemt. Bij effectgerichte maatregelen kan gedacht worden aan
bijvoorbeeld plaggen. Het plaggen van de gevoelige delen leidt tot een afname van
stikstof in het systeem die vele malen groter is dan de verhoogde depositie. Voor
blauwgraslanden kan ook gedacht worden aan een eenmalige ingreep die de hydrologie
in het gebied verbetert. In het concept-beheerplan staan suggesties voor verbeteringen
van de omstandigheden in het Natura 2000-gebied (zie website Samenvatting Concept
Beheerplan Lieftinghsbroek).
Voor variant 2a geldt voor Lieftinghsbroek dat een zeer geringe verhoging van de
stikstofdepositie voorzien is. Voor gevoelige habitattypen geldt een verbeteringsopgave.
Een verhoging van de stikstofdepositie leidt mogelijk tot significante effecten, omdat de
achtergronddepositie de kritische depositiewaarde overschrijdt. Deze effecten zijn echter
075416911:0.15 ARCADIS 25