De casus Inburgering en Nationaliteitswetgeving

de casus inburgering en nationaliteitswetgeving: iconen van nationale identiteit
nederland komen in het kader van gezinsvorming en -hereniging, vaak niet tot deze
categorie behoren en daarom veelal buiten het huidige inburgeringsbeleid vallen.
Met deze wet beoogt het kabinet tevens de bereikbaarheid van deze vrouwen te
vergroten. Het kabinet acht dit van groot belang voor de positie van de vrouw zelf,
maar ook omdat zij in veel gevallen een belangrijke rol speelt bij de opvoeding van
kinderen die in de nederlandse maatschappij zullen opgroeien.
Een bijzondere categorie nieuwkomers: de geestelijk bedienaren
op grond van art. 1, eerste lid, onderdeel a, onder eerste van de Win 1998 en de
ministeriële Regeling aanwijzing bijzondere categorieën vreemdelingen ten behoeve
van inburgering (Stcrt. 2001, 247) is het mogelijk om specifieke groepen vreemdelingen
aan te wijzen waarvan het om redenen van groot maatschappelijk belang
wenselijk is dat deze vreemdelingen, ondanks hun in principe tijdelijk verblijf, niettemin
tot inburgering worden verplicht. Bij deze bijzondere categorieën migranten
wordt gedacht aan vreemdelingen die functies gaan bekleden of beroepen gaan uitoefenen
die van zodanig maatschappelijk belang zijn dat inzicht in de sociaal-economische
en sociaal-culturele integratie in de nederlandse samenleving en kennis
van de nederlandse taal nodig geacht worden, ook indien deze vreemdelingen zelf
slechts enkele jaren hier werkzaam zullen zijn. Een dergelijke bijzondere categorie
zijn sinds 1 januari 2002 de geestelijke bedienaren. Gezien het maatschappelijke
belang van de functie van geestelijke bedienaar in het algemeen en vanwege de
doelstellingen van het integratiebeleid etnische minderheden in het bijzonder ligt
het volgens de regering dan ook in de rede hun de voorzieningen van de Win 1998
aan te bieden (TK, vergaderjaar 2000-2001, 27 000, nr. 3: 1-2).
Hiermee borduurt de regering voort op een eerdere nota van het Ministerie van
Binnenlandse Zaken en de toenmalige Staatssecretaris van onderwijs, cultuur en
Wetenschappen, getiteld ‘Het integratiebeleid betreffende etnische minderheden
in relatie tot hun geestelijke bedienaren’ (TK, vergaderjaar 1997-1998, 25 919, nr.
2). in deze nota is uiteengezet dat het van belang is te bevorderen dat geestelijke
bedienaren goed zijn voorbereid op hun maatschappelijke taken met betrekking tot
hun positiebepaling ten opzichte van het integratieproces van etnische minderheden.
Het kabinet heeft in deze nota meegedeeld deze uitzondering in de Win 1998
voor te bereiden. Aan imams wordt daarmee een belangrijke integratiebevorderende
functie toegeschreven. Paradoxaal genoeg leidt dit evenwel niet tot een meer
permanente verblijfsstatus voor deze geestelijk bedienaren, nu men ervan uit zou
mogen gaan dat een reële vervulling van deze functie juist een langer verblijf hier te
lande vergt.
De aanwijzing in de ministeriële regeling betreft, omwille van de rechtsgelijkheid,
formeel alle geestelijk bedienaren, ongeacht de godsdienstige of levensbe-
56