Ander werk

Ontheemde Zielen Ontwaken
langer het najagen van dieren in het wild de enige optie was om in het
levensonderhoud te voorzien. Indien deze duidelijke sprong voorwaarts voor de
mens een genetische achtergrond heeft, dan kan het darwinisme deze niet
eenduidig verklaren.
Een van de belangrijke pijlers van het darwinisme is de aanname dat genmutaties
onafhankelijk van externe veranderingen in de omgeving plaatsvinden. De reden
waarom de aangepaste soorten de veranderingen in de omgeving overleven is
omdat ze ‘toevallig’ beter toegerust zijn om te overleven. Natuurlijke selectie
zorgt er hierbij voor dat deze beter toegeruste mutanten zullen overleven; dit
selectieproces wordt ‘de overleving van de sterkste’ genoemd.
Dr. Bruce Lipton is het volledig oneens met dit axioma van het darwinisme en
stelt dat cellen zelf het vermogen hebben om hun eigen DNA te herprogrammeren
wanneer de omgeving dit verlangt. Harvard geneticus John Kearns leverde
in 1988 het eerste bewijs voor Dr. Lipton’s opmerkelijke hypothese. Hij plaatste
bacteriën die geen melksuiker (lactose) konden verteren in een omgeving die
uitsluitend bestond uit lactose. Lactose was dus hun enig mogelijke voedingsbron.
In plaats van uit te sterven, bleken deze bacteriën zodanig in staat hun
DNA te herprogrammeren dat ze zich konden voeden met de lactose en zo te
overleven. Dus Lipton is de tweede onafhankelijke bron die stelt dat
herprogrammering van DNA mogelijk is!
(₆)
Het laatste wat volgens Darwin’s theorie zou kunnen uitsterven is waarschijnlijk
het darwinisme zelf; de wetenschappelijke kritiek groeit en alternatieve
evolutietheorieën zijn al in opkomst. De meest radicale opponenten van de
darwinisten zijn de creationisten die eenvoudigweg geloven in de letterlijke tekst
van Genesis en heftig volhouden dat het God was die Adam en Eva schiep en al
het ander leven op aarde, zo’n achtduizend jaar geleden. Natuurlijk kan dit
simplistische en nogal fundamentalistisch geloof in de Bijbel niet serieus genomen
worden omdat het fossielenarchief deze stelling geheel tegenspreekt.
In 1995 ontstond er echter een serieuzere evolutietheorie de ‘Intelligent Design’
(ID) theorie. De grondlegger van de Intelligent Design theorie is Michael Behe die
zijn evolutietheorie lanceerde in een publicatie getiteld ‘Darwin’s zwarte doos’. De
Intelligent Design theorie stelt dat het leven op aarde het resultaat is van een
intelligent ontwerp in plaats van een ongeleid proces van ‘vallen en opstaan’. De
aanhangers van deze theorie erkennen, in tegenstelling tot de creationisten, dat
het leven op aarde zich ontwikkeld heeft in stadia van geleidelijke vooruitgang
met kleine adaptieve aanpassingen, gevolgd door evolutionaire sprongen,
waarvan het laatste verschijnsel alleen verklaard kan worden als het gevolg van
een intelligente oorzaak.
Kwantumfysicus Amit Goswami gelooft in zijn boek ‘‘Het Visionaire Venster’ dat
de kwantumsprongen in de ontwikkeling van de soorten verklaard kunnen worden
door de kwantumwetenschap. Een aantal kwantumwetenschappers heeft de basis
gelegd voor wat zij kwantumevolutie noemen.
Het kernidee van kwantumevolutie is dat de genmutaties plaatsvinden in de
kwantumtoestand en niet in de klassieke toestand van de newtoniaanse fysica.
Kwantumsuperposities van genmutaties manifesteren zich niet onmiddellijk in het
fenotype van de organismen, maar verzamelen zich over miljoenen jaren in de
genenbanken van de soorten. Goswami vermeldt dat morfisch genetische velden
wel eens de opslagplaats zouden kunnen vormen voor deze kwantummutaties.
Kwantummutaties staan een bijna oneindig aantal mogelijke genmutaties toe die
150