Ander werk

Ontheemde Zielen Ontwaken
uiteindelijk supraluminaal te worden (sneller dan het licht). Einstein heeft altijd
verondersteld dat elektromagnetisme en gravitatie gerelateerd waren en Daniel
Winter legt ons nu uit hoe deze relatie precies zit.
(Met dank aan Dan Winter, www.goldenmean.info)
Wanneer de donuts genest worden om de elektronenschillen van het atoom te
vormen, is het enige wat nodig is om deze vorm van non-destructieve
interferentie te vormen, dat de donuts uitgelijnd worden volgens de geometrie
van de Platonische lichamen.
Wanneer de geneste donuts in het atoom gerangschikt worden volgens de
symmetrie van de Platonische lichamen, haasten zich alle golven naar het
centrum van het atoom, waardoor repetitieve, recursieve en fractalpatronen
ontstaan die niet alleen de elektronenschillen vormen maar ook de kern van het
atoom zelf. Uiteindelijk verdwijnen de fractalpatronen in het nulpunt van de kern
van het atoom. De implosie van de elektromagnetische golven in steeds kortere
golflengten is wat gravitatie eigenlijk is. De torus is min of meer een miniatuur
zwart gat dat het licht naar zich toe trekt en zo gravitatie creëert.
De harmonische golfcycli die de Gulden Snederatio volgen, de Phi-cycli, zouden
wel eens de oorsprong van het woord fysica (phi cycli, Eng: phi cycles) kunnen
zijn. Fysica zou dan de studie van de phi-cycli zijn.
(₅)
Universeel principe
Het repetitieve in elkaar passende patroon van de Platonische lichamen zijn
fractals. Een fractal is een repetitief patroon dat geschaald kan worden naar
iedere grootte. De schaalgrootte kan veranderen, maar de ratio blijft constant.
De fractalpatronen die het atoom scheppen, scheppen ook de planeten en sterren
en in feite ons hele universum, aldus Daniel Winter.
Een fractal komt met zichzelf overeen op elke schaal, het is een herhaald
geometrische patroon. De binnenste structuur van een fractal wordt gereflecteerd
90