Ander werk

Ontheemde Zielen Ontwaken
Non-lokaliteit in de kwantumfysica suggereerde al dat er hogere bestaanswerelden
moeten zijn, andere dimensies naast onze fysieke wereld omdat
klaarblijkelijk informatie sneller kan reizen dan het licht in onze dimensie. De
snaartheorie voorspelt het bestaan van tenminste tien andere dimensies. Fysici
over de gehele wereld zijn het er nu over eens dat alleen onze eigen dimensie
niet afdoende is om onze fysieke werkelijkheid te verklaren.
Het probleem van de snaartheorie is echter dat er meer dan één snaartheorie
nodig is om het model werkend te krijgen. En deze snaartheorieën tezamen zijn
zo complex geworden dat slechts enkele van de briljantste wetenschappers nog in
staat zijn om ze te begrijpen. Een van hen is Edward Witten, professor aan de
universiteit van Princeton.
Chaostheorie
Zomaar uit het niets kwam er in de zeventiger jaren van de 20 e eeuw ineens een
nieuwe wetenschap op, chaostheorie! Toont de kwantumfysica al aan dat op
nucleair niveau strikte objectiviteit niet langer van toepassing is, chaostheorie
gaat nog een stap verder om Einstein, die geloofde dat God niet dobbelt, teleur te
stellen.
Chaostheorie toont namelijk aan dat de onvoorspelbaarheid, de onzekerheid van
de kwantumwetenschap ook van toepassing was op wat men voorheen
beschouwde als voorspelbare gebeurtenissen. Volgens de aanhangers van de
chaostheorie hebben wetenschappers zichzelf eeuwenlang voor de gek gehouden!
Door kleine afwijkingen in hun metingen te negeren en ze als meetfouten aan te
merken, is hen de clue volledig ontgaan. Voorspelbare systemen die volledig
konden worden verklaard met Newtoniaanse fysica, zoals het heen en weer
zwaaien van de slinger van een klok en de omlooptijden van de planeten,
gedroegen zich namelijk chaotische in plaats van perfect voorstelbaar.
De nieuwe realiteit die in de chaostheorie geopenbaard wordt, is dat er zelfs
chaos, ofwel onvoorspelbaarheid, te vinden is in het zwaaien van een slinger. Ons
universum houdt zich dus in het geheel niet aan strikte natuurwetten. Fysieke
wetten opereren slechts binnen bepaalde grenzen met een zekere vrijheidsgraad.
Chaostheorie toont aan dat ons universum op geen enkele wijze deterministisch
is; het is daarentegen creatief en eeuwig in ontwikkeling. In de Griekse mythologie
wordt chaos beschouwd als de kosmische kracht die vorm schept vanuit de
leegte, vanuit het niets.
Fysieke wetten zouden zelfs niet eens bepaald zijn, maar in de tijd verder kunnen
evolueren. In dit opzicht zou men beter kunnen spreken van fysieke gewoonten
dan van fysieke wetten, de natuurlijke gewoonten die geëvolueerd zijn in
biljoenen jaren en simpelweg de manier zijn geworden waarop het universum nu
eenmaal werkt. Zo kan men dus het universum beschouwen als een evoluerend
systeem van gewoonten. Fysieke wetten zijn dan ook min of meer het universele
geheugen van hoe dingen gedaan worden.
De chaostheorie legt vervolgens uit dat, hoewel gebeurtenissen op het eerste
gezicht totaal willekeurig lijken, er op een dieper niveau toch orde bestaat!
Voorbeelden van willekeurige gebeurtenissen met een chaotische ordening zijn
het onregelmatig druppelen van een kraan en het kristalliseren van ijskristallen.
Hoewel de volgorde van het vallen van de druppels van de kraan zelfs voor de
chaostheorie totaal onvoorspelbaar is, is er toch sprake van een diepere orde,
een patroon dat bepaald kan worden. Hoewel ijskristallen allemaal op elkaar
26