Ander werk

Ontheemde Zielen Ontwaken
ééncellig organisme intelligente taken kan uitvoeren. Hoewel een ééncellig
organisme geen neuraal netwerk heeft, geen neuronen en geen brein, moet het
toch een primitieve vorm van bewustzijn hebben omdat het intelligente taken kan
uitvoeren zoals zwemmen, eten en zich voortplanten!
Wij mensen beschikken over een brein dat bestaat uit neuronen die onderling
verbonden zijn door dendrieten en synapsen die deel uitmaken van het centrale
zenuwstelsel. Binnen in een zenuwcel bevindt zich het cytoskelet dat is opgebouwd
uit microtubulen. De microtubule zelf is geconstrueerd uit tubulineeiwitten,
hexagonaal gestructureerde eiwitten. Het is de tubuline in de microtubule
van de zenuwcel die Hameroff nu geïdentificeerd heeft als het qubit van het
brein.
De klassieke interpretatie van de neurobiologie is dat concentraties van
verschillende ionen impulsen sturen van en naar het centrale zenuwstelsel en dat
deze verantwoordelijk zijn voor alle informatie die verwerkt wordt door het
zenuwstelsel als geheel.
Hameroff merkte echter op dat de microtubule coherent licht bevat (laserachtig
licht) en dat dit licht een belangrijke rol speelt bij de informatieverwerking van
het brein. Fritz Popp had al eerder de emissie van biofotonen van het menselijke
lichaam ontdekt. Popp ontdekte dat zwakke transmissies van biofotonen die
gedetecteerd konden worden niet van het menselijke lichaam alleen afkomstig
zijn, maar van alle biologische levensvormen en hij vermoedde dat de bron van
deze biofotonen gerelateerd zou zijn aan DNA.
Hameroff ontdekte dat deze coherente biofotonen ook binnen in de microtubule
voorkomen in hun kwantumtoestand. Met andere woorden: de biofotonen waren
coherent en kwantumverstrengeld. De microtubule is gevuld met watermoleculen
die in hoge mate coherent geordend bleken te zijn en Hameroff gelooft nu dat dit
geordende water een belangrijke rol speelt bij de geleidbaarheid van deze
biofotonen door de microtubule. Wanneer de biofotonen zich door de microtubule
voortbewegen, worden ze naar de synapsen van de neuronen gestuurd en
springen daarna over naar het volgende neuron. Op deze manier werkt de
microtubule als de bedrading van het coherente licht in het brein en in feite ook
voor de rest van het lichaam. Dit netwerk van microtubulen wordt beschouwd als
het internet van het menselijke lichaam dat niet alleen alle zenuwcellen met
elkaar verbindt, maar ook alle andere cellen in het lichaam. Het maakt de
overdracht van kwantuminformatie mogelijk tussen het brein en de rest van het
lichaam. De implicatie is dat bewustzijn wel eens niet beperkt zou kunnen zijn tot
het brein alleen, maar dat alle cellen in het lichaam één en hetzelfde bewustzijn
delen.
Dit zou wel eens de holistische aard van bewustzijn kunnen verklaren waarbij
gedachten en gevoelens als een eenheid samenwerken in het lichaam. Denk maar
eens na wat er gebeurt wanneer u verliefd bent en de persoon waar u van houdt
plotsklaps voor u staat. Uw lichaam en brein zullen direct reageren als één
geheel. De pupillen van uw ogen worden wijder, uw hart gaan sneller pompen, u
gaat sneller ademhalen en het adrenalinegehalte stijgt in uw bloed, daarbij voelt
u vlinders in uw buik terwijl uw knieën beginnen te knikken, dit alles in volmaakte
samenwerking. De uniforme respons van het lichaam in dat ene moment wordt
verstuurd over het lichaam’s neurale internet door de microtubule bedrading als
een coherente lichtgolf die alle cellen van uw lichaam ogenblikkelijk met elkaar
verbindt.
Hameroff’s compagnon, de wiskundige Roger Penrose, ontwikkelde een alternatief
voor de Kopenhagen-interpretatie van de kwantumfysica, het verval van de
34