Ander werk

Ontheemde Zielen Ontwaken
Hoofdstuk 2 De fundering van de wetenschap wankelt
De manier waarop wij denken over vrijwel alle onderwerpen in onze samenleving
wordt sterk beïnvloed door ons wetenschappelijk inzicht in de wereld om ons
heen. Het darwinisme heeft een belangrijk stempel gedrukt op ons geloof dat het
leven vooral gaat over het overleven van de sterkste. We zien deze overtuiging
weerspiegeld in ons kapitalistische systeem waar bedrijven worstelen om de
sterkste te zijn. De strijd om te overleven is de motivatie voor bedrijven om
voortdurend naar vooruitgang te streven om zo de concurrentie te verslaan.
Onze samenleving loopt per definitie altijd achter op wetenschappelijke inzichten.
Het duurt lang voordat oude wereldvisies, oude geloofsovertuigingen en oude
gewoonten uitsterven. In deze eeuw is het darwinisme zelf stervende. Biologen
zoals Lynn Margulis geloven niet langer in het overleven van ‘egoïstische genen’,
anderen noemen het darwinisme al de grootste blunder van de wetenschap ooit.
In dit hoofdstuk zullen we aantonen dat de fundamenten, het paradigma, de
heilige sacramenten van de wetenschap zelf t.w. het causaal determinisme en de
objectieve realiteit, niet langer meer verdedigd kunnen worden. Wetenschap is
stevig verankerd in het geloof dat er voor ieder effect een oorzaak moet bestaan.
Dit effect wordt voorafgegaan door een oorzaak die vastgesteld kan worden. Dit
concept wordt ‘causaal determinisme’ genoemd. De wetenschap sluit de
mogelijkheid uit dat goddelijk bewustzijn een causale factor zou kunnen zijn in de
natuur. Een ander heilig sacrament is de strikte scheiding en onafhankelijkheid
van object en subject. De wetenschapper (het subject) beïnvloedt de natuur (het
object) niet tijdens en door zijn observaties. Dit concept heet ‘objectiviteit’.
Deze wortels van de wetenschap (‘objectiviteit’ en ‘causaal determinisme’)
hebben grote invloed gehad op de manier van denken over onze wereld. De
wetenschap heeft de mogelijkheid dat bewustzijn een rol speelt in de natuur
volledig geëlimineerd en heeft ons daarmee gedreven in een blind geloof in
materialisme.
Laten we nu eens in de geschiedenis van de fysica duiken om te zien hoe deze
oude en vastgeroeste overtuigingen van de wetenschap langzaam beginnen om
te vallen om plaats te maken voor een veel grootsere visie.
Newtoniaanse fysica
Isaac Newton (1642-1727) wordt beschouwd als de grondlegger van de moderne
Westerse wetenschap die gedurende 200 jaar toonaangevend was tot het begin
van de 20 e eeuw. Toen maakte Einstein met zijn algemene en speciale
relativiteitstheorie een eind aan de hegemonie van de Newtoniaanse fysica.
René Descartes die onze wereld in de twee domeinen van geest en materie
verdeelde, werd later een inspiratiebron voor Newton. Dankzij René Descartes en
Isaac Newton werd het inzicht dat God de enige causaliteit was achter alle fysieke
fenomenen in de uiterlijke wereld uiteindelijk uitgebannen, waardoor een
wetenschap geboren werd die bevrijd was van de last van theologische dogma’s.
Uitgangspunt van de Newtoniaanse fysica is het causaal determinisme. Dit
betekent dat men er vanuit gaat dat de natuur volledig kan worden bestudeerd
18