Ander werk

Ontheemde Zielen Ontwaken
wetenschappelijke en technische prestaties in steeds snellere en kortere cycli
ontwikkelt.
Maar bestaat er bewijs voor de hypothese dat onze evolutie plaatsvindt in
afnemende cycli op basis van de Gulden snede? Volgens Dr. Smelyakov beweegt
de menselijke evolutie zich in spiralen naar een singulariteit die samenvalt met
het einde van de Maya Lange-Tellingkalender.
Om hun hypothese te bewijzen werden eerst alle harmonische relaties tussen de
omlooptijden van de planeten, de zonneactiviteitcyclus, de zonnerotatiecyclus en
de omlooptijd van de asteroïdengordel in een mathematisch model ondergebracht
dat ze het Solar-Planetary Synchronism of SPS-model noemden. In dit model
werden de omlooptijden van Jupiter, Uranus en een hypothetische planeet met de
naam “Proserpine” genomen. De planetaire omlooptijd van Proserpine werd
gesteld op de minimale periode waarvan alle andere omlooptijden harmonischen
zijn. Zo kon met een nauwkeurigheid van 0,1% bewezen worden dat alle
planetaire omlooptijden in het zonnestelsel, de omlooptijd van de asteroïdengordel,
de zonneactiviteitcyclus en de zonnerotatiecyclus resoneerden met
Jupiter, Uranus en Proserpine. De berekende theoretische omlooptijd van de
hypothetische planeet bleek 510,9 jaar te zijn en was bovendien het
evenwichtspunt in deze resonantie.
De Auric Time Scale kan gecentreerd worden rond elke periodetijd. Wanneer we
bijvoorbeeld het aardse jaar centraal stellen door te stellen dat Ф 0 =1 jaar, dan is
de zonneactiviteit cyclus Ф⁵ = 11,089 jaar (exacte waarde is 11,07 jaar). Anders
gezegd is de zonneactiviteit cyclus de vijfde Phi-harmonische van het aardse jaar.
Het meest interessante aspect van de Auric Time Scale hypothese komt naar
voren wanneer we de tijdschaal superponeren op de Maya Lange-Tellingkalender.
Deze kalender startte zoals gezegd op 11 augustus 3114 v.Chr. en zal naar
verluidt eindigen op 21 december 2012. De Lange-Tellingkalender bestaat uit 13
Baktuns van 144.000 Kins (dagen) met een totale lengte van:
13 × 144.000 = 1.872.000 (dagen) = 5.125,3661 (jaren).
Dr. Smelyakov deelde de kalender kunstmatig op in 12 perioden die afnamen in
lengte op grond van de Gulden snede-ratio, de Auric Time Scale reeks. De
tijdstippen die de 12 perioden markeren zijn: 3114 v. Chr, 1146 v. Chr, 71 n.
Chr, 823, 1287, 1547, 1752, 1861, 1929, 1971, 1997, 2012.
Deze data worden in de Auric Time Scale de bifurcatiepunten genoemd.
De tijdperken die gevonden werden, bleken perfect overeen te komen met:
– clusters van globale natuurrampen zoals aardbevingen,
vulkaanuitbarstingen en kosmische fenomenen zoals supernova’s;
– de komst naar de aarde van Grote Meesters, evenals buitengewone
filosofen en wetenschappers waaronder Boeddha, Zoroaster,
Pythagoras, Plato, Lao-tzu, Confucius, Quetzalkoatl (Kukulcan);
– het ontstaan van kalendersystemen zoals die gevonden zijn in China,
India, Iran, Babylonië, Egypte, alsmede de kalenders uit de Mayacultuur;
– demografische trends in de populatie van China als een indicator van
wereldtrends;
– de vorming van wereldwijde religies, filosofische systemen en staten.
159