Lees hier het volledige artikel in pdf-bestand. - VKW

1999 was het de beurt aan de NKBK die voor het grootste deel in handen kwam van het Franse
Crédit Mutuel du Nord en vanaf 2001 werkzaam is onder de nieuwe afkorting BKCP. Het
commercieel gedeelte van het CBHK werd in 2001 door de spaarbank Argenta opgekocht.
In heel het verhaal van de verkoop van de Belgische publieke financiële sector lijkt er maar een
de dans te hebben kunnen ontspringen, het eigenzinnige Gemeentekrediet. Dit fusioneerde in
1996, erg wijs, met het Crédit Local de France, met als nieuwe naam Dexia. Dit terzijde gelaten
en om het verhaal vrolijk te houden, bleef er tenslotte van de hele publieke sector slechts één
publieke instelling over, de in 1825 onder Willem I opgerichte gemeentelijke spaarkas, de
Caisse d'Epargne et de Tontine de Tournay. Immers, met de overdracht aan het
Gemeentekrediet op 31 maart 1997 van de spaarkas te Nijvel, die ook nog onder het Nederlands
bewind van Willem I in 1828 was opgericht, resteert nog enkel de spaarkas van Doornik als
laatste publieke spaarkas. 25
Het einde van de spaarbanksector
In de privé-sector had de fusiegolf reeds eerder toegeslagen. Vrij vroeg reeds, in de zeventiger
jaren, werd HSA opgenomen in de Kredietbankgroep. Deze laatste kocht in 1995 tevens
Spaarkrediet. Ze werden samengevoegd onder de naam Centea. Een gelijkaardig verhaal is dit
van Ippa en Anhyp. Reeds in 1978 kocht Royale Belge samen met Sofina Ippa. Toen in 1986
Ippa volledig in de handen kwam van Royale Belge en deze laatste een jaar later werd
opgekocht door UAP, kwam deze spaarbank in 1996 samen met UAP in de handen van de
Franse verzekeraar AXA. Het ingevolge immobiliënperikelen in Frankrijk in moeilijkheden
geraakte Anhyp werd in 1998 door Royale Belge, dat onder eigen naam was blijven
voortwerken, gekocht. In 2000 bracht de moedermaatschappij beide spaarbanken, Ippa en
Anhyp, samen onder de naam Axa Bank Belgium.
Ook de kleinere Dipo Spaarbank moest er uiteindelijk aan geloven. Ze werd in 1999 opgenomen
door BBL, de samenvoeging van de Bank van Brussel en de Bank Lambert in 1975, binnen de
mondiaal klinkende Consumer Financial Services. Zelf was de BBL reeds in 1997
overgenomen door de Nederlandse ING. Vanaf 2003 werd ze omgedoopt in ING.
De teloorgang van de 'sociale spaarbanken'
Het startschot voor de ‘sociale spaarbanken’ werd einde 1993, begin 1994 gegeven toen de
spaarbank van de christelijke arbeidersbeweging, Bacob, plots meedeelde van de Vereniging
Privé-Spaarbanken over te stappen naar de Belgische Vereniging der Banken. De spaarbank die
te vuur en te zwaard de spaarbankgedachte had verdedigd en uitgedragen, liet deze nu vallen om
haar plaats te verwerven binnen de sector van de commerciële banken, de decennialang
bevochte vijand. Het gevolg van deze beslissing op de 'Beroepsvereniging' was onmiddellijk
voelbaar: de veerkracht was uit de sector.
De eerste sociale spaarbank die aan de fusiegolf moest geloven, was de socialistische spaarbank,
Codep. Zij werd in 1995 opgekocht door de Bank Nagelmackers, die sedert 1994 reeds in de
handen was van de socialistische verzekeringsonderneming P&V, voorheen Prévoyance Sociale
(PS). Daarop volgde in 1998 de fusie van Cera en de Assurantie van de Belgische Boerenbond
25 J.V.D., 'Fermeture de la Caisse d'Epargne', Le Soir, 26.11.1996; F.An., 'Clôture de compte à la Caisse
d'Epargne', La Libre Belgique, 21.01.1997; H.L., 'La Caisse d'Epargne de Tournai a fêté ses 175 ans',
L'Echo, 19.09.2000.
17