4160-De eindeloze ether -boekje - De Ingenieur

20
door de International Telecommunications Union op het moment dat het nog de
bedoeling was te komen tot één enkele standaard. In realiteit bestaan er inmiddels
drie verschillende standaards die de bestaande dichotomie van de tweede generatie
volgen. Niettemin wordt UMTS meestal gebruikt als aanduiding voor de opvolger
van GSM. De drie zijn:
UMTS. Deze technologie maakt gebruik van CDMA. De implementatie is zodanig
gekozen dat upgraden vanuit bestaande GSM- en PDC-netwerken relatief
eenvoudig is. UMTS vraagt echter om volledig nieuwe frequenties, omdat het
vanwege de switch van TDMA naar CDMA niet tegelijk met GSM in hetzelfde
frequentiegebied kan bestaan.
Cdma2000. Dit is een upgrade van cdmaOne. Er bestaan drie verschillende implementaties
van, maar alle kunnen gebruik maken van dezelfde frequenties als
cdmaOne. Vanwege de lage snelheden (minder dan EDGE) klinkt af en toe de
claim dat cdma2000 1x, de simpelste implementatie, helemaal geen derde generatie
is, maar die status alleen heeft gekregen onder politieke druk van de Verenigde
Staten. De varianten cdma2000 1xEV-DO en cdma2000 1xEV-DV halen respectievelijk
2,4 Mbps en 3,09 Mbps.
TD-SCDMA. Time Division Synchronous Code Division Multiple Access
gebruikt een combinatie van TDMA en CDMA. Hierdoor is het mogelijk vanuit
een bestaand GSM-netwerk een geleidelijke update te realiseren met gebruik van
dezelfde frequenties en later andere frequenties toe te voegen om meer bandbreedte
te krijgen. TD-SCDMA heeft op beide andere voor dat het geen aparte up- en
downlink kanalen gebruikt, waardoor het efficiënter omgaat met bandbreedte in
geval van asynchrone datatransfer (zoals het downloaden van webpagina’s). Er zijn
twee varianten, waarvan de ene sterk leunt op GPRS en de andere neigt naar
UMTS. De ontwikkeling van de laatste is daardoor deels afhankelijk van vorderingen
bij UMTS.
In de derde generatie mobiele telefonie moeten spraak- en dataverkeer versmelten,
een ontwikkeling die gepaard gaat met hogere snelheden – waarbij overigens geldt
dat de reële snelheden vermoedelijk aanzienlijk onder de maximumsnelheden zullen
liggen, net als bij internet over vaste breedbandverbindingen.
1.2 gerelateerde technologieën
In de voorgaande paragraaf heeft de nadruk vooral gelegen op de fysieke verbindingen
en hun specifieke mogelijkheden. Voor een deel zijn de mogelijkheden en
bijbehorende standaards expliciet gebonden aan het medium, maar het valt niet te
ontkennen dat het internetprotocol (IP) een steeds centralere rol speelt als drager
van informatiestromen. In het kielzog daarvan nemen ook standaards voor andere
digitale media, gebaseerd op transport via IP, in belang toe. Cruciaal hierbij is dat,