SEV-ADVIES INZAKE WATERWONEN - Nova

SEV-Advies inzake Waterwonen
Bovendien is een aantal specifieke aspecten van drijvend wonen op dit niveau niet geregeld.
Gedoeld wordt op de volgende onderwerpen:
• Diepgang: minimale waterdiepte onder de woning.
• Vrijboord: minimaal hoogteverschil tussen het ‘’drijvend maaiveld’’ en het water.
• Drijfvermogen: resterend drijfvermogen van het drijflichaam waarop de woning is gebouwd.
• Stabiliteit: maximale hellingshoek voor scheefliggen.
• Zwaartepunt: getal dat de hoogte van het zwaartepunt ten opzichte van het waterniveau weergeeft.
• Vervorming: maximaal toegestane vervorming van het drijflichaam.
• Windbelasting: van belang voor de verankering van het drijflichaam.
• Aantal woningen per drijflichaam.
In Amerika zijn al deze onderwerpen geregeld in de bouwregelgeving en wel in het toegevoegde hoofdstuk
voor drijvende woningen. In Nederland past dit type regels niet in de systematiek van het Bouwbesluit, dat
slechts globale prestatie eisen stelt.
De projectgroep regelkader komt tot de conclusie dat deze onderwerpen het beste geregeld kunnen worden in
een KOMO productcertificaat voor drijflichamen waarop drijvende woningen gebouwd worden. De CUR zou
hiertoe samen met de branche het initiatief kunnen nemen. De consument is dan verzekerd van een veilig
product.
Ruimtelijke Ordening
‘Bij het opstellen van ruimtelijke plannen worden de mogelijkheden van watergebieden of peilgevoelige
gebieden voor wonen vaak niet eens overwogen ook daar waar niets zich verzet tegen een dubbele
bestemming van een dergelijk gebied’. (projectgroep regelkader)
Het regelen van de dubbelfunctie (bijvoorbeeld door blauw en rood gekleurde balken) zorgt tevens voor een
helder onderscheid tussen bestaande situaties (ligplaatsen van woonarken en woonschepen) en nieuwe
situaties (gebied met drijvende woningen). Zo wordt voorkomen dat het nieuwe uitgangspunt (drijvende
woning = onroerend goed) zonder meer van toepassing wordt verklaard op bestaande situaties.
Bij het bestemmen van water voor wonen moet uiteraard rekening worden gehouden met landelijke kaders
zoals de Beleidslijn Grote Rivieren en de Kaderrichtlijn IJsselmeergebied.
Grotere waterwoonlocaties zouden ook aangegeven moeten worden in structuurvisies van provincies.
Bestemmingsplannen voor gebieden met waterwonen zullen enkele bijzondere bepalingen moeten bevatten:
• Aangeven van maximale en minimale peilhoogte volgens Peilbesluit van de waterbeheerder.
• Minimale vloerhoogte van woningen t.o.v. NAP; dit geldt niet voor drijvende woningen maar voor
woningen op palen, terpen, dijken of eilanden in gebieden met peilfluctuatie (met verwijzing naar:
Richtlijnen voor bouwen in natte gebieden).
• Buitendijks: eis van een Hoogwaterplan waarin fysieke en organisatorische maatregelen zijn vastgelegd
in geval van hoogwater (toegankelijkheid woningen voor bewoners en hulpdiensten, sluiten van
openingen, ontruiming geparkeerde auto’s); zie hiervoor de Duitse voorbeelddocumenten
Hochwasservorsorge uit het Rijngebied en Hamburg.
Nadere uitwerking van deze maatregelen kan zo nodig worden geregeld in de gemeentelijke
Bouwverordening.
41