Download Thuis Zijn - In voor zorg!

Thuis Zijn – Staan voor waardige zorg
Naaste verpleeghuis De Schildershoek, Den Haag
Ik heb alles op alles gezet om vader en moeder bij elkaar te kunnen houden
In gesprek met Ruud Lamens.
Naaste verpleeghuis de Schildershoek, Den Haag.
Ruud Lamens is sinds kort de cliëntenraad
komen versterken. Zijn beide ouders zijn twee
jaar geleden in de Schildershoek komen
wonen. Zijn vader, die al enige jaren de zorg droeg
voor zijn demente moeder en van opname in een
verpleeghuis niet wilde horen, werd ziek en opgenomen
in het ziekenhuis. Een onhoudbare situatie,
waarvoor plotseling een oplossing moest worden
gevonden. “Ze waren 60 jaar getrouwd en we hebben
er bij het crisisplaatsingsteam van de RIAGG
heel hard voor moeten knokken om ze bij elkaar
geplaatst te krijgen. Ik had het liefst een verpleeghuis
gehad in hun woonplaats Delft, maar daar
konden vader en moeder niet bij elkaar blijven.”
In De Schildershoek werd moeder overdag naar
boven gebracht, waar ze naast het bed van vader
zat; ze gingen samen eten en zaten in de recreatiezaal.
Wij als kinderen wilden heel graag dat ze
samen een kamer zouden krijgen. In overleg is toen
besloten tot een proef, waarbij de kamer van
moeder voor haar beneden werd vrij gehouden.
Al na een week werd duidelijk dat het helemaal niet
ging en dat vader geen oog meer dicht deed.
Moeder is toen weer naar beneden gegaan. We zijn
De Schildershoek dankbaar dat wij de gelegenheid
kregen er zelf achter te komen, dat samen op een
kamer ondoenlijk bleek. En De Schildershoek heeft
ervoor gezorgd dat onze ouders tot vaders dood
overdag zo veel mogelijk samen waren.”
Ruud Lamens waardeert de inspanningen van de
medewerkers van het huis om er in de afgelopen
periode toen het financieel en organisatorisch uit de
hand liep, er toch het beste van te maken. “Meavita
zette hier huishoudelijke medewerkers in, waar
verzorgenden vereist waren. Daardoor daalde de
kwaliteit merkbaar. Nu, nadat de zaak failliet is
gegaan en er een nieuwe organisatie met een
nieuwe bestuurder en een nieuwe directie aan het
roer staat, gaat het de goede kant uit. Alles moet
weer helemaal van de grond af aan worden opgebouwd
in structuur en beleid. Er wordt hard gewerkt
aan het opstellen van zorgleefroutes en zorgleefplannen
om deze in de praktijk te brengen. Als het
gaat over de zorgfilosofie praten we als cliëntenraad
over alles wat met het welzijn en de zorg van bewoners
te maken heeft. Ook over zaken die de arts of
een evv-er (eerst verantwoordelijk verzorgende)
aangaan. De organisatie probeert het belevingsgericht
werken in de praktijk te brengen. Er is steeds
meer aandacht voor wat iemand nog wel kan en
waar de belangstelling van de verschillende bewoners
naar uitgaat. Je moet er als familie ook zelf
bovenop zitten en niet schromen dingen bespreekbaar
te maken. Er ligt nu een plan om de communicatie
te verbeteren.”
“De betrokkenheid van families op elkaar en ten
opzichte van de cliëntenraad is nog los zand. Als cliëntenraad
willen we ons nu meer bekend gaan
maken. We bestaan uit een mix van verschillende
culturen en worden ondersteund door de organisatie.
Het management nodigt ons uit open te zijn. Ook
als het gaat om gesprekken met de inspectie. Ze
vinden dat we er alleen mee opschieten als we
precies vertellen wat we zien en horen. Openheid is
in ieders belang. En van het eten wordt echt iets
bijzonders gemaakt. Iedereen z’n eigen ‘mikkie’.”
36