tqQZB

6 Cafetariaregelingen
Het cafetariastelsel is niets meer (of minder) dan een systeem waarbij
werknemer en werkgever met elkaar overeenkomen dat het budget voor de
totale arbeidsbeloning binnen bepaalde grenzen door de werknemer zelf
kan worden ingevuld.
Het bekendste voorbeeld is wel de fiets voor het woon-werkverkeer in ruil
voor brutoloon. Overige beloningsvormen die zich lenen voor het
cafetariasysteem zijn de pensioenregeling, de auto van de zaak, diverse
vormen van loon in natura, kinderopvang en verlofsparen.
De fiscale inkleding van het cafetariasysteem luistert zeer nauw en moet
enig realiteitsgehalte hebben (Besluit staatssecretaris van Financiën van
5 augustus 2009). Het schriftelijk uitdrukkelijk afzien van een deel van het
brutoloon is het belangrijkst.
Vergeet niet dat het cafetariasysteem gevolgen heeft voor eventuele
rechten op uitkeringen en aanspraken krachtens de socialezekerheidswetgeving
en voor het pensioengevend loon. Ten aanzien van het
pensioengevend loon bestaat er goedkeurend beleid waardoor het
pensioengevend loon niet wordt verlaagd.
Door de invoering van de werkkostenregeling lijkt het cafetariasysteem aan
belang te verliezen. Dat is echter niet waar. Wel zal het toepassen van een
cafetariasysteem veel bewuster moeten gebeuren. Voor salarissen boven
de € 44.000 (grens waarboven het gebruteerd tarief hoger is dan 80%) kan
het cafetariasysteem nog steeds aantrekkelijk zijn. En aan de andere kant:
het ruilen van brutoloon tegen een post die in de forfaitaire ruimte valt is
nog steeds aantrekkelijk, omdat de mogelijkheden groter zijn. We zijn niet
meer beperkt door de in de wet opgenomen mogelijk heden. En in de
situaties dat de forfaitaire ruimte niet of niet geheel wordt benut, kan het
cafetariasysteem werkgever en werknemer natuurlijk een dienst bewijzen.
103 | Oud en nieuw systeem | Index | Trefwoorden