tqQZB

WERKKOSTENREGELING
■■
kosten die worden gemaakt voor zaken die tot het vermogen van de
werkgever behoren en die aan de werknemer ter beschikking zijn
gesteld (bijvoorbeeld benzine voor de auto van de zaak);
■■
kosten die samenhangen met de bedrijfsvoering van de werkgever.
Indien een werkgever intermediaire kosten aan zijn werknemers terug betaalt,
speelt deze vergoeding zich af buiten de loonsfeer. Het gaat hier in essentie
namelijk niet om kosten van de werknemer. De werknemer treedt alleen als
tussenschakel op. Bij zuiver intermediaire kosten speelt het element van
arbeidsbeloning geen enkele rol; de terugbetaling van inter mediaire kosten
ziet op de relatie debiteur-crediteur. Een aanwijzing dat sprake is van
intermediaire kosten is als voor alle betrokken partijen duidelijk is dat de
werknemer niet namens zichzelf, maar namens de werkgever optreedt.
Een veelbesproken voorbeeld van intermediaire kosten vormt het etentje met
cliënten. Wat betreft het gedeelte van de rekening dat toerekenbaar is aan de
cliënten, is sprake van intermediaire kosten. Wat betreft het gedeelte van de
rekening dat toerekenbaar is aan de werknemer, is sprake van verblijfkosten,
waarvoor een gerichte vrijstelling is opgenomen. Per saldo heeft een etentje
met cliënten geen invloed op de forfaitaire ruimte.
Als uitzondering op de hoofdregel dat alle vergoedingen en verstrekkingen
tot het loon behoren, mag een inhoudingsplichtige vergoedingen en
verstrekkingen aan werknemers als eindheffingsbestanddelen aanwijzen.
Eindheffingsbestanddelen behoren niet tot het belastbaar loon van de
werknemer. Vergoedingen en verstrekkingen die niet als eindheffingsbestanddeel
worden aangewezen, behoren wel tot het belastbaar loon van
de werknemer.
In de wet zijn diverse uitzonderingen op de aanwijzingsbevoegdheid
opgenomen, omdat de wetgever het vanwege de aard of de omvang van
deze vergoedingen of verstrekkingen niet gewenst vindt om deze in het
eindheffingsregime te betrekken (zoals de auto van de zaak en de
dienstwoning).
De door de werkgever verschuldigde loonheffing moet worden berekend
door – na afscheiding van de intermediaire kosten – de vergoedingen en
verstrekkingen te verminderen met 1,5% van het fiscaal loon en met het
bedrag van de gerichte vrijstellingen en de nihilwaarderingen of werkplekvoorzieningen.
De werkgever is over de resterende eindheffingsgrondslag
een tarief van 80% verschuldigd. De werkgever mag deze
heffing niet verhalen op zijn werknemers. De verschuldigde eindheffing
mag uiteraard wel als loonkosten ten laste van de winst worden gebracht.
50 | Nieuw systeem | Index | Trefwoorden