Het eerste leven: 'En dat is waarom deze man een astronaut is'

More documents

Recommendations

Info

zijn sowieso al te veel mensen en waarom zouden we dan kinderen willen hebben.’ ‘Ja.’ ‘Maar op een gegeven moment vroegen we onszelf af: wat als we 42 zijn en dan geen kinderen hebben? We woonden toen in Pieterzijl. Ja, we wilden kinderen. We waren ook heel blij, echt trotse ouders, met een kinderwagentje wandelen en zo. Wij waren nog heel flexibel met jou. We gingen ’s avonds naar feestjes en dan werd je gewoon meegenomen en lag jij midden tussen al het feestgedruis.’ Wubbo herinnert zich mijn spectaculaire bevalling (stuitligging en in spagaat geboren), dat ik pas ging lopen nadat hij een nieuwe vloer had gelegd, hoe hij mij in het begin soms naar zijn werk meenam en mij daar in een bedje neerlegde onder het toeziend oog van de koffiejuffrouw en hoe hij mij later achter op de fiets naar de kleuterschool bracht. ‘Had jij nog bepaalde gedachtes bij het vader-zijn?’ vraag ik. Wubbo schudt langzaam zijn hoofd. ‘Daar heb ik mij eigenlijk niet zo mee beziggehouden. Het was meer iets wat je gewoon doet. Je zorgt voor je kind, je gaat naar je werk, je doet leuke dingen. Daar is heel weinig bewust gedrag bij.’ ‘Vaak heb je in een gezin dat de een een bepaalde rol heeft en de ander een andere rol,’ begin ik. Ik weet hoe de balans later wordt, maar ik ben eigenlijk benieuwd naar de beginperiode. Mijn ouders zijn van de tweede emancipatiegolf, dus het is vrij opmerkelijk dat ze uiteindelijk een heel traditionele gezinsverhouding aannemen. Wubbo vertelt over zijn studeren – en afstuderen – en dat van Joos. In Pieterzijl lag de focus eerst op het afstuderen van Wubbo, terwijl Joos geld verdiende. Toen Wubbo afgestudeerd was en zelf wat geld ging verdienen bij het Kernfysisch Versnellers Instituut, was het de beurt aan Joos. Ik heb in een verslag van haar zwangerschap van mij gelezen dat ze nog bezig was met tentamens. Zij is pas afgestudeerd toen wij eenmaal in de Feithstraat woonden. Ze werkte intussen bij het Instituut van Onderwijskunde van de RuG als wetenschappelijk medewerkster en was geïnteresseerd in het fenomeen ‘beelddenken’. Wubbo werkte als promovendus. Hij omschrijft de verhouding 30 De zeven levens van Wubbo Ockels.indd 30 | Elgraphic - Schiedam 17-9-10 15:04
toen nog als ‘redelijk evenwichtig’. ‘Maar de ruimtevaart heeft de zaak natuurlijk wat asymmetrischer gemaakt. Je werd daar gewoon binnengezogen en alles veranderde. Ik verdiende ineens veel meer geld en ik was ook veel meer weg. Ik werd als het ware geabsorbeerd door die baan. En daardoor is de verhouding heel erg geworden van: Joos is thuis en Wubbo is aan het werk.’ ‘Merkte je dat ook in je gevoelsleven?’ vraag ik. ‘Nou, naar de kinderen toe weet ik dat eigenlijk niet, maar wel naar Joos toe,’ antwoordt Wubbo. Ik moet een lichte teleurstelling wegdrukken. ‘Ik weet wel dat er in het begin – we woonden nog in de Feithstraat – een heel vervelend patroon ontstond toen ik heel snel heel erg veel ging reizen. Ik was bijna nooit thuis, en als ik dan thuiskwam, was dat alleen voor een weekend. Dan was zaterdag altijd heerlijk, hadden we zondagmorgen ruzie, legden we dat zondagmiddag bij en dan ging ik alweer weg. Dat was het vaste patroon. Ja, dat was niet prettig.’ Dat kan ik mij levendig voorstellen. ‘Ik zag het gezin toch als een redelijk ongecompliceerd geheel. Ik heb pas het lastige ervan ervaren in Aerdenhout,’ vertelt Wubbo. Hij refereert aan het feit dat de puberteit toen intrad, zeker bij mijn jongere broer. Mijn vader had toen meer aanwezig moeten zijn – niet om met ons te spelen, maar er gewoon moeten zijn. Welke rol spelen wij nou daadwerkelijk in dat drukke leven van hem? Ik merk dat dit soort vragen mij bezighoudt, maar ook dat ik moeite heb om ze werkelijk te stellen. ‘Ik zat me af te vragen... omdat je ook zo zegt: “Ja, ten opzichte van Joos was het vervelend”, en omdat ik natuurlijk klein was, was het niet zo vervelend...’ begin ik stuntelig. Ik bedoel eigenlijk: het feit dat ik klein was, is nog geen reden om aan te nemen dat het niet vervelend was voor mij, maar dat komt er niet uit. ‘Maar ik vroeg me even af: goh, je hebt zo’n hele fase van vader worden... voor sommige vaders is dat heel... bijzonder.’ Het valt stil. Ik schrik ervan en vul hem veel te snel in. ‘Voor jou in de eerste jaren ook, omdat je er veel was, maar daarna zijn wij dus... helemaal op de achtergrond gekomen.’ 31 De zeven levens van Wubbo Ockels.indd 31 | Elgraphic - Schiedam 17-9-10 15:04
Page 1 and 2: 1 Het eerste leven: ‘En dat is wa
Page 3 and 4: lometer touw aan vastzitten!’ Dan
Page 5: verlaten de stad en verhuizen ‘na
Page 9 and 10: zeker dat als ik een lijst antwoord
Page 11 and 12: Selectie tot astronaut: en route à
Page 13 and 14: tio na le kandidaten die bij de esa
Page 15 and 16: tenselectie, waarmee de procedure i
Page 17 and 18: Tussen al het grauwige gele zandste
Page 19 and 20: Parker, Byron Lichtenberg, Michael
Page 21 and 22: door lijkt het stuk dat wij nog moe
Page 23 and 24: zich ineens dat hij ongeveer van mi
Page 25 and 26: volledig aangekleed wandelen. Er wo
Page 27 and 28: Ik sta verbaasd: een straaljager al
Page 29 and 30: de astronauten die ook piloten ware
Page 31 and 32: zijn vlucht vertelt over een nogal
Page 33 and 34: het een heel gek idee dat er binnen
Page 35 and 36: ‘Weet je,’ roept Wubbo, zijn ve
Page 37 and 38: echt heel erg laat. Eigenlijk moet
Page 39 and 40: ‘Denk het wel, ja. Men heeft al t
Page 41 and 42: payload specialist worden een degra
Page 43 and 44: heeft hij tenminste werk, terwijl z
Page 45 and 46: In juni 1982 is het gezin Ockels na
Page 47 and 48: egeven. Zijn arts vermoedt dat het
Page 49 and 50: medewerkster achter een groot raaml
Page 51 and 52: en. Vooral het feit dat alles wat u
Page 53 and 54: van: ik had net zo goed dood kunnen
Page 55: nen daarvoor. Het zal wel weer met

Het eerste leven: 'En dat is waarom deze man een astronaut is'

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?