De maatschappelijke betekenis van doorvoer - SEO Economisch ...

4 Conclusies
De belangrijkste conclusies van deze second opinion zijn:
· Het is niet eenvoudig om de maatschappelijke betekenis van een sector te bepalen. Het
toepassen van een maatschappelijke kosten-batenanalyse op een fictieve en een reële
beleidsmaatregel is daarvoor een hulpmiddel maar kent beperkingen.
· Het TNO Inro rapport bevat een groot aantal relevante cijfers en andere informatie over
de omvang van de doorvoer van goederen in Nederland. Daarmee zijn belangrijke
economische gegevens over de doorvoer op een adequate en beleidsrelevante wijze in
beeld gebracht.
· De indirecte economische effecten voor Nederland betreffen voornamelijk de
achterwaartse relaties en de mate waarin export en wederuitvoer kunnen profiteren van
de scopevoordelen die de doorvoer genereert. Het TNO Inro onderzoek brengt niet
expliciet in kaart welke relaties de doorvoer met andere bedrijvigheid heeft.
· Aangezien de voorwaartse effecten zich op Europese schaal voordoen, ligt op dat niveau
ook het grootste economische belang van de doorvoer door Nederland. Een analyse op
Europees niveau viel echter buiten de onderzoeksopdracht.
· Het onderzoek naar de tonkilometerheffing is voornamelijk gebaseerd op een expert
opinion. Naar onze mening is een meer uitvoerige en kwantitatieve analyse vereist om de
effecten van een dergelijke maatregel goed in beeld te krijgen.
· De analyse van quotering is uitgevoerd met het model RAEM; op basis daarvan is een
beknopte kosten-batenanalyse opgesteld. Binnen RAEM en in de kosten-batenanalyse
zijn veronderstellingen gemaakt die bepalend zijn voor de uitkomsten. De meeste van
deze veronderstellingen zijn verdedigbaar, maar andere keuzes zijn ook mogelijk en
zouden tot andere uitkomsten hebben geleid. Voorbeelden zijn de agglomeratievoordelen
in RAEM en de veronderstelde aanpassingstermijn van 15 jaar. Twee zaken
zijn echter niet goed verdedigbaar. Ten eerste veronderstelt het nulalternatief dat de
doorvoer een blijvend lage productiviteit heeft. Een geleidelijke verbetering van de
productiviteit is echter veel plausibeler. Ten tweede is arbeid in RAEM homogeen.
Hierdoor wordt impliciet aangenomen dat werkenden in de laagproductieve doorvoer
kunnen worden ingezet in banen elders met een vaak hogere productiviteit. Het is
twijfelachtig of een dergelijke verschuiving van arbeid in de praktijk kan plaatsvinden.