Download rapport - Biax Consult

BIAXiaal 185 1112108aantal takken6420Figuur 41 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12aantal groeiringenBreda-West: het aantal groeiringen per tak in vlechtwerkmonsters M6 en M9 van eenwaterput uit de late Bronstijd of vroege IJzertijd van Huifakker AK 1999 (contextnr. 6-2).beide uiteinden van het lengtestuk waren beschadigd, zodat de oorspronkelijke lengte ende afstand tot het kruisdeel niet bekend zijn. De functie van dit object is onbekend.Bij het derde bewerkte stuk hout ging het om een rondhouten elzenpaal (monster M8).De stam, met een diameter van 14 cm, was over een lengte van 58 cm bewaard gebleven,waarbij één uiteinde was afgebroken. Het bewaard gebleven uiteinde was van een rafeligezadelpunt voorzien, waarbij het ene kapvlak 10 cm en het andere 6,5 cm was. Op de beidevlakken was een tiental kapsporen zichtbaar. De kapsporen hadden geen vaste oriëntatie.De basis van de punt was 3 cm breed en rafelig. Het lijkt erop dat we hier te makenhebben met een aanpunting die is ontstaan bij het omhakken van een (kleine) boom. Bijhet vellen van een boom maakt men bijlslagen die zo veel mogelijk loodrecht op delengterichting inslaan. Het laatste stukje valt de boom onder zijn eigen gewicht of wordtdeze omgeduwd, hetgeen een rafelige basis oplevert. Op één van de twee kapvlakken vande punt waren de kapsporen redelijk goed bewaard gebleven. Het betrof hier de sporenvan een metalen bijl met een vrij vlakke snede. Gezien de breedte van één van dekapsporen heeft de gebruikte bijl een snede van tenminste zes centimeter gehad.3.4.4 Steenakker 1999 waterput (contextnr. 36-91)Deze waterput is in de midden-IJzertijd gedateerd. In eerste instantie werd veronderstelddat het hier om een waterkuil ging. De aanwezigheid van een cirkel van palen rondom dekuil maakte dat deze kuil als waterput is geïnterpreteerd.Het onderzochte hout is afkomstig uit de vulling van de waterput. In de bovenvullingging het om sterk verweerd materiaal, waartussen alleen het eikenhout nog was teherkennen. Dieper onder het maaiveld was het hout beter bewaard. Het betrof hierogenschijnlijk onbewerkte takken en twijgen van els en wilg, alsmede twee stukken eikwaaronder één bewerkt stuk. Het ging hier om een balk of een paal met een lengte van120 cm. Het stuk was uit een kwart van een stam gekloofd. Het ene uiteinde was met éénkapvlak, waarop meerdere kapsporen zichtbaar waren, aangepunt. Dit kapvlak leek te zijngevormd bij het omkappen van de boom. Het andere uiteinde had een pinvormige punt(zie figuur 2b) met een lengte van 33 cm en een breedte en dikte van 7 cm.