Download rapport - Biax Consult

BIAXiaal 185 53. Resultaten3.1 CONSERVERING VAN HET MATERIAALHet is aannemelijk dat in beschoeiingen van waterputten hout is toegepast dat in goedestaat verkeerde, of het nu gaat om vers dan wel hergebruikt hout. Deconserveringskwaliteit van de beschoeiingen tijdens de opgravingen was daardoor inhoge mate afhankelijk van het niveau van het grondwater. Dat hoeft niet te gelden voorhet bewerkte hout dat in de vulling van waterputten en waterkuilen is aangetroffen.Dergelijke objecten kunnen kapot of half vergaan zijn geweest toen ze in een waterkuil ofwaterput terecht kwamen. Het lijkt er evenwel op dat ook bij het hout uit de vullingen degrondwaterstand bepalend is geweest voor de conservering.Het hout van Breda-West dat permanent in het grondwater had gelegen, was goed teonderzoeken. Dat wil zeggen dat houtsoortbepaling en het onderzoek naarbewerkingssporen en eventuele gebruikssporen over het algemeen goed kon wordenuitgevoerd. Op het grensniveau van het grondwater was in de meeste gevallen alleen heteikenhout (Quercus) bewaard gebleven. Dit verkeerde doorgaans in dermate slechte staatdat weliswaar de houtsoort nog kon worden vastgesteld, maar eventuele bewerkingssporenniet meer zichtbaar waren.Het monitoren van de conserveringskwaliteit van het hout in relatie tot het grondwaterbehoorde niet tot het doel van het houtonderzoek. Het databestand is echter omvangrijkgenoeg om een dergelijk onderzoek, dat zeer nuttig kan zijn in het kader van dearcheologisch monumentenzorg, uit te voeren.3.2 WATERKUILEN UIT DE BRONSTIJD3.2.1 Moskes 1998 waterkuil (contextnr. 7-68)Deze kuil is gedateerd in de midden-Bronstijd. In de kuil is één aangepunte paalaangetroffen, die door de bodem van de kuil was geslagen. Het betreft hier eenrondhouten paal van els (Alnus) met een diameter van 7,5 cm. De paal was van eenzadelpunt voorzien, dat wil zeggen dat de punt twee tegenover elkaar gelegen kapvlakkenhad (zie figuur 1b).3.2.2 Steenakker 2000 waterkuil (contextnr. 15-1)De kuil is gedateerd in de midden- of late Bronstijd. In de kuil is één stuk bewerkt houtaangetroffen tussen een grote hoeveelheid ogenschijnlijk onbewerkte takken. Bij hetbewerkte object ging het om een rondhouten paal van ca. 86 cm lengte en een diametervan 11 cm. De paal, van vermoedelijk elzenhout, was over een lengte van 66 cm rondomaangepunt. Het gebruikte gereedschap, in dit geval een bijl, liet op het hout hollekapsporen achter (bij een breedte van 5 cm een diepte van 2,5 mm). De kapvlakken warenvrij smal en kort. Daar waar de kapsporen nog goed zichtbaar waren, was de bijlsnedevan de bijl te reconstrueren. De bijlsnede was 5,5 cm breed en had een kromming van 3mm. Gezien de grootte van de bijlsporen, de kromming van de bijlsnede en de holtes vande kapsporen in het hout, ging het hier om een stenen of bronzen bijl.De onbewerkte takken varieerde in diameter tussen de 0,6 en de 4,5 cm. Van het totaalzijn negen takken gedetermineerd. Het ging daarbij om els en wilg en eenmaal om wilg ofpopulier (Salix/Populus).