Download rapport - Biax Consult

BIAXiaal 185 20a. b.Figuur 9 Breda-West: reconstructietekeningen van twee blokken van eik van Steenakker 2000(contextnr. 3-20) a. nr. 26 en b. nr. 28. Schaal 1:10. Tekening: L.I. Kooistra (BIAXConsult).Voor de beschoeiing is hout gebruikt van berk, els, es, eik en wilg, waarbij els en eik hetmeest is toegepast. In de meeste gevallen ging het om rondhout, een enkele keer was hethout in twee of meer delen gekloofd. Twee in twee helften gekloofde palen pasten opelkaar (paal 11 en paal 13). De paal was eerst aangepunt en daarna in twee helftengekloofd. De zo ontstane palen stonden niet naast elkaar. De meeste punten hadden eenzadelvormige punt of een versmalde zadelvormige punt. Het harde eikenhout was meestalvan een rondom bekapte punt voorzien. Op paal 44 was een kapspoor van een vrijconvexe bijlsnede met braamsporen te zien, die mogelijk gemaakt is met een stenen ofbronzen bijl.3.6.13 Steenakker 2001 waterput? (contextnr. 19-15)Deze waterput is gedateerd in de midden-Romeinse tijd (tweede of derde eeuw na Chr.).Aanvankelijk ging men uit van een waterkuil, maar de aanwezigheid van wat los hout enenkele paaltjes in de bodem doet veronderstellen dat het hier om een vlechtwerkbeschoeiinggaat.Er zijn vijf stukken hout van verzameld. Tweemaal betrof het een tak van eikenhout,die na zes jaar in de zomer is gestopt met groeien. Daarnaast zijn drie paaltjesaangetroffen, mogelijk van de beschoeiing. Tweemaal ging het om rondhouten palen vanwilg en eenmaal om een gekloofde paal van eikenhout. De laatste had een punt met drievlakken van ruim 25 cm lengte. Boven het kapvlak aan de hartzijde van de paal, op 30 cmvan de punt, waren twee misslagen van een bijl zichtbaar.3.7 WATERPUTTEN EN EEN WATERKUIL MET EEN ONZEKERE ROMEINSE DATERING3.7.1 Huifakker 2001 waterkuil (contextnr. 97-8)De waterkuil heeft een mogelijk Romeinse datering. In de vulling zijn naast tweebewerkte objecten niet nader te identificeren schorsresten en onbewerkte takkenaangetroffen. Twee van de onbewerkte takken zijn gedetermineerd. Het bleek omelzenhout te gaan.Wat betreft het bewerkte hout ging het eenmaal om een zeer verweerd eikenhoutenpaaltje. Het tweede object betrof een rechthoekige paal met een breedte van 19,5 en eendikte van 7 cm, die uit een kwart stam van een eik was gemaakt. De lengte was over 90cm bewaard gebleven. De paal was aangepunt over een lengte van 35 cm. De langstekapvlaken bevonden zich op de vier hoeken. Vervolgens waren de zijden bekapt over eenmaximale lengte van 21 cm. Het andere uiteinde van de paal was verweerd. Toch washier nog het restant van een langwerpig rechthoekig gat zichtbaar. Het was 7,5 cm breeden tenminste 22,5 cm lang (zie figuur 6b). Of het een gat betrof of een rechthoekigeinkeping aan het eind van de paal kon niet meer worden vastgesteld. De functie van ditobject is onduidelijk. Het kan een onderdeel van een constructie zijn geweest, maar dan is