Download rapport - Biax Consult

BIAXiaal 185 253.8.13 Steenakker 1999 waterput (contextnr. 41-47)Op grond van het aardewerk is de waterput in de Romeinse tijd gedateerd, maar destructuur en de locatie wijzen op een vroegmiddeleeuwse ouderdom. Uit develdwaarnemingen bleek dat het een tonput betrof.Uit de vulling van de waterput zijn vier stukken eikenhout geborgen die vermoedelijkdeel hebben uitgemaakt van de beschoeiing. Het hout was sterk verweerd en is derhalveniet nader beschreven of gedetermineerd.3.8.14 Steenakker 2000 waterput (contextnr. 3-14)De waterput is op grond van het aardewerk gedateerd op Romeinse tijd of vroegeMiddeleeuwen, terwijl de structuur en locatie wijzen op een vroegmiddeleeuwseouderdom. De waterput was bekist met palen en horizontale planken.Het hout verkeerde in slechte staat en daarom zijn alleen de restanten van twee palenuit de vulling geborgen. Ook dit hout was zo slecht dat het niet gedetermineerd ofbeschreven kon worden.3.8.15 Steenakker 2001 waterput (contextnr. 41-19)De waterput heeft een vrij ruime aardewerkdatering die de IJzertijd, Romeinse tijd envroege Middeleeuwen omvat. Op grond van de locatie en de structuur is eenvroegmiddeleeuwse datering het meest waarschijnlijk gebleken.De waterput hoort tot het type boomstamput. Voor de beschoeiing is een eikenstamvan ongeveer 80 cm in diameter gebruikt. Deze is in twee of vier segmenten gekloofd enuitgehold tot een schil van 4 à 5 cm overbleef. De stamdelen waren over een lengte vanmaximaal 68 cm bewaard gebleven. Er waren geen bewerkingssporen meer zichtbaar.3.9 WATERPUTTEN MET EEN ONZEKERE VROEG MIDDELEEUWSE DATERING3.9.1 Steenakker WC 1999 waterput (contextnr. 3-83)Deze waterput is bij de aanleg van een wegcunet (WC) gevonden. In de waterput isaardewerk gevonden uit de vroege IJzertijd en de Romeinse tijd. Wat betreft locatie enstructuur kan de waterput ook uit de vroege Middeleeuwen dateren. Er zijn in totaal 34stukken hout geborgen.De waterput bestond uit segmenten van één of meerdere uitgeholde eiken stammen. Opéén van de stukken (M15) waren de bewerkingssporen fraai bewaard gebleven. Aan debinnenzijde was het segment bewerkt met een dissel en aan de buitenzijde leek het houtvlak gemaakt met een bijl met een tenminste vijftien cm lange bijlsnede. Dit soort vanbijlen komt pas in de Middeleeuwen in gebruik. De constructie en de kapsporen van debeschoeiing, bestaande uit segmenten van een uitgeholde eik doen veronderstellen dat dewaterput eerder een Middeleeuwse datering dan een datering in de IJzertijd of Romeinsetijd heeft.Er is ook hout van verschillende lagen uit de vulling verzameld. In de meeste gevallenging het hier om eik. In de bovenste laag van de vulling was zelfs het eikenhout sterkaangetast.3.9.2 Steenakker 2000 waterput (contextnr. 1-1)Het hout van deze waterput, die mogelijk uit de vroege Middeleeuwen dateerde, wasvergaan en kon niet worden geïdentificeerd. Uit de veldwaarnemingen blijkt dat het hierom een tonput ging.