Download rapport - Biax Consult

BIAXiaal 185 13afgebroken punt (figuur 5b). Deze palen met inkepingen kunnen in constructies zijngebruikt, maar er kan ook gedacht worden aan een toepassing als eenvoudige trap.Een constructie-element van heel andere orde gaat schuil achter houtnummer M482.Dit nummer bevatte een stuk van een balk (80 x 18,5 x 6-7,5 cm, lengte x breedte x dikte)met tenminste drie rechthoekige gaten. De balk is gemaakt uit een halve stam van els. Hetlijkt erop dat de stam eerst middendoor is gekloofd, waarna de buitenzijde zodanig isbekapt dat een rechthoekige doorsnede van ca 18,5 maal 6-7,5 cm overbleef. Hierin zijnop regelmatige afstand rechthoekige gaten gehakt. De gaten zijn ca. 11 cm lang en 9 cmbreed. Ze zijn niet helemaal gelijk verdeeld over de lengte van de balk (figuur 6a). Tussende gaten zit eenmaal 15 en eenmaal 20 cm. Mogelijk is de balk ooit als constructieelementgebruikt, waarbij palen of balken in de gaten zijn geplaatst geweest.Het tweede voorwerp uit deze waterput is veel kleiner (figuur 7b). Het betreft een latjevan berk (3 cm breed en 2,2 tot 2,5 cm dik) dat over een lengte van 15 cm bewaard isgebleven. Op 8,5 cm van één van de uiteinden is een gat gemaakt met een diameter van 1cm. Daarin is een stuk rondhout geplaatst van els. Het bewaard gebleven fragment lijktdeel te hebben uitgemaakt van een rekje. Er zijn geen verdere bewerkings- ofgebruikssporen op gezien.Als laatste wordt hier melding gemaakt van repen niet nader te identificeren bast in devulling van deze waterput. Tijdens het veldwerk leek het om één lange reep materiaal tegaan. 133.5 EEN WATERKUIL UIT DE ROMEINSE TIJD3.5.1 Steenakker 2000 waterkuil (contextnr. 7-1)Uit de vulling van deze Romeinse waterkuil, die in de eerste eeuw na Chr. wordtgeplaatst, zijn vier stukken hout geborgen. Eén van deze stukken was te zeer vergaanvoor een verdere beschrijving en determinatie. De drie andere stukken waren vanelzenhout en hebben mogelijk als paaltjes gediend. Op één van deze stukken was eenkapspoor te zien.3.6 WATERPUTTEN UIT DE ROMEINSE TIJD3.6.1 Huifakker 2000 waterput (contextnr. 3-2)Het gaat hier om een waterput uit de midden-Romeinse tijd, die met behulp vandendrochronologisch onderzoek gedateerd is op 85 na Chr., waarbij de veldatum isvastgesteld na 105 6 na Chr. De beschoeiing bestond uit een los verband van palen.Van de waterput zijn elf eikenhouten palen en één elzenhouten paal geborgen. Deelzenhouten paal was van rondhout en alleen aan de punt bewerkt. De punt bestond uitdrie kapvlakken, die met een hoek van negentig graden ten opzichte van elkaar warengepositioneerd. De vierde zijde was niet bewerkt. Op één na waren de eikenhouten palenuit in acht of meer segmenten gekloofde stammen gehaald. De afwijkende eikenhoutenpaal was afkomstig uit een in zes stukken gekloofde stam. Vervolgens was de toegespitstezijde (de hartzijde van de stam) verwijderd zodat op doorsnede een trapeziumvormigepaal overbleef. De palen waren volgens een vast patroon aangepunt, waarbij de schors- enhartzijde de langste kapvlakken hadden.Op enkele palen waren de kapsporen van de gebruikte bijlen goed zichtbaar. Eenmaalis een vlakke bijlsnede van tenminste 7 cm opgetekend.De punten van twee eikenhouten palen (volgnummer 6 en 11) waren door slijtagezodanig afgerond dat bewerkingssporen niet meer zichtbaar waren.13 Mondelinge mededeling R. Berkvens.