Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
HET OORDEEL<br />
Keuringsdienst van Paarden<br />
Nadat weken lang aardbevingen in de Nederlandse media er bijna voor zorgde dat dit schokkende onderwerp hoofdthema van het<br />
Oordeel werd, kwam er gelukkig op de valreep een nieuwe hype. De Nederlandse nieuwsmedia gingen tijdens de aardbevingen<br />
vloeiend over in berichtgeving over paardenvlees. Hieruit vormde ik dan ook onmiddellijk het nieuwe woord paardbevingen.<br />
Tekst: Henk Buutkamp<br />
Terug naar de kern. Begin februari komt paardenvlees groots in<br />
het Europese nieuws: in Groot-Brittannië wordt een partij Franse<br />
lasagne uit de schappen gehaald van het merk Findus omdat er<br />
paardenvlees in verwerkt zit. Drie dagen later wordt duidelijk dat<br />
in elf van de achttien geteste producten van Findus paardenvlees<br />
zit, terwijl dat niet op het label staat. De meeste producten waar<br />
paardenvlees in zit, horen volgens het label rund of half-om-half<br />
gehakt (50% runder- en 50% varkensgehakt) te bevatten. Media<br />
spreken van ‘sporen van paardenvlees’, maar uit de tests blijkt dat<br />
bij bijvoorbeeld de Findus producten 60% tot 100% van het vlees<br />
dat in het product hoort te zitten, paardenvlees is.<br />
De eerste reactie van de Nederlandse supermarkten is dat dit bij<br />
de producten die zij verkopen absoluut onmogelijk is. Er wordt<br />
uitvoerig getest en nog geen week later worden de eerste verkeerd<br />
gelabelde producten uit de Nederlandse supers gehaald. Later<br />
volgen de Zweedse balletjes bij IKEA, geeft hét Amsterdamse<br />
biefstukrestaurant toe al tientallen jaren paardenbiefstuk te<br />
serveren en ontdekt de IJslandse warenautoriteit een meatpie<br />
waar precies nul procent vlees in zit. Later blijkt uit Frans<br />
onderzoek dat een Nederlandse vleeshandelaar een spil is in het<br />
paardenvleesschandaal.<br />
Bij dat laatste vraag je je sowieso af waarom een Franse<br />
lasagnemaker (was dat niet Italiaans), zijn vlees bij een<br />
Nederlandse handelaar inkoopt. Overigens blijkt die<br />
Nederlandse vleeshandelaar Draap Trading (inderdaad, ‘draap’<br />
is het omgekeerde van paard) het paardenvlees dat hij kocht<br />
bij slachters in Roemenië, via een andere handelaar op Cyprus<br />
verkocht te hebben aan het Franse bedrijf Spanghero, dat<br />
het weer aan het Franse Findus lasagneproducerende bedrijf<br />
Comigel doorverkocht. Waarschijnlijk was je op een levend paard<br />
sneller van Roemenië naar Frankrijk gereden en dan was nog wel<br />
duidelijk geweest dat het om een paard ging.<br />
Hoewel voedselautoriteiten het vervoeren van (vaak nog levend)<br />
voedsel niet veroordelen (daarvoor zijn de commerciële belangen<br />
te groot), zijn ze wel gefocust op de voedselveiligheid en het<br />
foutief labelen van voedsel. Dat is ook de kern van het probleem:<br />
14 - medium | april <strong>2013</strong>
Change language