M-auto magazine | 17

Slotracen
Ninco ‘versus’ NSR
gestoeld op de inmiddels bekende anglewinder
configuratie. Het draaiende gedeelte bestaat
uit getrokken assen, kunststof velgen en dito
tandwielen. De lagering van de achteras is van
het bekende messing glijlager principe terwijl de
vooras zijn weg vindt in uitsparingen in het chassis.
De speling van de achteras is minimaal terwijl
de vooras een ietsepietsie verticale speling heeft.
Rondom de middenlijn van het chassis bevindt
zich het bekende bakje voor de ronde magneet. In
de categorie motorisering treffen we de welbekende
NC-5 versie aan. Deze krachtbron wordt al geruime
tijd als standaard motor geleverd en blijkt in
de praktijk een prettig motortje te zijn. Meer dan
voldoende topsnelheid met een evenredig goede
remwerking. De standaard tandwieloverbrenging
van 12/32 is een goede mix voor voldoende topsnelheid
en acceleratie/remvermogen.
De techniek van de NSR Mosler kan wat revolutionairder
genoemd worden. Gedraaide assen, aluminium
velgen en metalen tandwielen (verhouding
11/32). Wat het meest in het oog valt is het subchassis,
waarin motor en achteras apart van het
chassis zijn opgehangen. Middels drie schroeven
kan de flexibiliteit van het subchassis ingesteld
worden. Het voordeel van deze techniek is dat je
door wat meer flexibiliteit ervoor kunt zorgen dat
achteras te allen tijde vlak op de baan blijft en dus
de banden hun grip op de baan behouden. Verder
valt de plaatsing van de motor op, een sidewinder
onder een kleine hoek. Ook hier draait de achteras
in messing glijlagers en leveren de uitsparingen in
het chassis de vooras ook de nodige verticale speling.
Als krachtbron treffen we een SHARK 22 motor
aan. Het label op deze kleine gebalanceerde
rakker belooft 22.000 toeren bij 12 Volt, voldoende
potentieel lijkt me. De magneetplaats bij het NSR
model is variabel, hiervoor zijn op het subchassis
in de lengte richting meerdere uitsparingen aangebracht
waarmee de magneet meer naar voren
of naar achter kan worden verplaatst.
Wanneer we naar de banden en velgen kijken valt
op dat de NSR rondom op zeer kleine aluminium
velgen staat. Aan de voorzijde zijn extreem lage
banden gemonteerd. Zelfs zo klein dat de banden
de baan niet eens raken. Over het algemeen kan
gesteld worden dat de
voorzijde van een slotcar
de stabiliteit bepaald.
Het meeste gewicht rust
hierbij op de sleper terwijl
de voorwielen net de
grond raken. Zie dit als
de steunwieltjes op een
kinderfiets waarbij deze
voorkomen dat de fiets
omvalt. Normaliter zullen
zwevende voorwielen
ervoor zorgen dat de
voorzijde in een bocht naar de buitenkant toe zal
duiken. Een gevolg hiervan is dat het binnenste
achterwiel opgetild zal worden met een verlies
aan grip als gevolg. Maar omdat NSR de achteras
in het flexibele subframe heeft gemonteerd zien
we bij een testje dat de achteras vlak blijft op het
moment dat je bijvoorbeeld de rechtervoorzijde
naar beneden drukt. Wel zien we dat de kleine
wielen in combinatie met de verticale vooras speling
ervoor zorgen dat het chassis de grond kan
raken.
De achterbanden daarentegen zijn verhoudingsgewijs
wat aan de hoge kant, maar door de hoge
plaatsing van de achteras levert dit package toch
een geringe grondspeling en daarmee een laag
zwaartepunt op. De samenstelling van de achterbanden,
zeer zacht rubber, doet vermoeden dat er
meer dan voldoende grip aanwezig zal zijn om het
vermogen aan de grond te brengen.
Het onderstel van de Ninco Mosler zien er verhoudingsgewijs
wat mooier uit. Hoge velgen met
zogenaamde low profile banden. Het rubber is
harder dan dat van NSR, maar uit ervaring weten
we dat deze voldoende zacht zijn om de kracht
van de motor op de ondergrond te kunnen
overbrengen. Een nadeel van de plastic velgen
en getrokken assen is dat deze bijna nooit recht
zijn. Ook bij de Mosler is dat het geval, wat doet
vermoeden dat de wegligging hier nadelig door
beïnvloed zal worden. Wanneer we de “druktest”
bij de Ninco Mosler uitproberen zien we duidelijk
dat het binnenste achterwiel omhoog komt, zodra
we links of rechts voor op de auto drukken.
De baan op
We hebben de auto’s zowel op plastic als op hout
rond gereden. Voor plastic viel de keuze op een
Ninco “thuisbaan” terwijl de houten ondergrond
uit de clubbaan van Slipstream bestond. Vanzelfsprekend
biedt een Ninco baan de nodige
magneet werking, maar vanwege het materiaal
van de stroomgeleiding van de houten baan heeft
een magneet ook hier effect.
Aangezien het hier NSR’s eerste model betreft
mocht deze het spits afbijten. Met een standaard
Ninco voeding en regelaar blijkt de auto redelijk
rond te gaan. Meer dan voldoende spanning, maar
de regelaar moet wat ver ingedrukt worden om
de auto te laten reageren. Na wat wennen gaat de
NSR al wat vlotter rond en kunnen we genieten
van de felle maar toch ook soepele motor. De
wegligging is meer dan uitmuntend en van enig
duiken aan de voorkant is niets te merken. De
voorkant is eigenlijk erg stabiel wat met name
door de hoge druk op de sleper en het flexibele
subchassis bewerkstelligd wordt. Zelfs in de krapste
bochten wil de auto niet snel het slot verlaten.
Alleen wanneer je echt te laat remt en te snel de
bocht in gaat zal de auto onderstuurd het slot
verlaten. En dan bedoel ik echt te laat remmen,
want door de excellente remwerking van de motor
behoort laat remmen echt tot de mogelijkheden.
Wanneer we de plastic ondergrond verruilen voor
hout zien we min of meer dezelfde wegligging.
Ook hier voldoende acceleratie, topsnelheid,
remwerking en weggedrag. Na een paar ronden
pushen komen er echter wel twee tekortkomingen
december 2006/januari 2007
M-auto 45