Eindrapport

Opbouw gebouwdossier
Het gebouwdossier is de eerste stap voor het maken van een MJOP. In dit dossier worden
vastgelegd welke gegevens en tekeningen op voorhand beschikbaar zijn, mochten er bijvoorbeeld
bestaande en lopende contracten zijn of elementen waar nog garantie op zit dan wordt dit tevens
vastgelegd. Het gebouw wordt zo compleet mogelijk in kaart gebracht. Echter komt het vaak voor
bij oudere gebouwen dat een gebouwdossier niet compleet is. Met deze gegevens wordt door
middel van overleg, tussen het onderhoudsbedrijf en de beheerder, het instandhoudingstermijn en
de eisen van de beheerder en/of gebruiker beschreven. Het instandhoudingstermijn is de periode
hoe lang het gebouw of gebouwelementen mee moet gaan. Nadat dit duidelijk is wordt er
besproken welke onderhoudselementen hogere of lagere prioriteiten hebben. Het kan namelijk zo
zijn dat een beheerder en/of gebruiker het belangrijker vindt dat de muren geverfd worden dan dat
de vloer wordt vervangen. De muren krijgen dan in dit geval een hogere prioriteit. Deze informatie
vormt de basis van het meerjarenonderhoudsplan.
Inventarisatie
Aan de hand van het gebouwdossier zal een inventarisatie gemaakt worden. De inventarisatie is
een rapport waarin alle te onderhouden onderdelen vermeld staan met daarbij de bijhorende NL-
SFB-codering. De opzet van het inventarisatierapport wordt aan de hand van deze codering wordt
het inventarisatierapport opgesteld en ingevuld. Het rapport bestaat uit verschillende elementen
die onderhouden moten worden. Aan deze elementen worden hoeveelheden en eenheden
toegevoegd. Als laatst kan er ook eventueel een opmerking worden toegevoegd om een handeling
bijvoorbeeld te specificeren. Deze informatie samen vormt het inventarisatierapport. In bijlage 4
is een voorbeeld weergegeven van een dergelijk inventarisatierapport.
De conditiemeting
Zodra het gebouwdossier en het inventarisatierapport compleet zijn wordt er een conditiemeting
gedaan. Deze meting wordt gedaan om in beeld te brengen in welke staat de te onderhouden
onderdelen zijn. Aan deze meting zit een norm verbonden die wettelijk bepaald is. De NEN-2767-
1. In deze norm staat de volledige methodiek van de conditiemeting vermeld. Onderhoudsbedrijven
dienen gebruik te maken van de beschreven methodiek in de NEN-2767. In deze norm wordt er
gesproken over gebreken. Er wordt van een gebrek gesproken wanneer een gebouwelement niet
naar behoren functioneert of als er schade is aangetroffen. De NEN-2767 bestaat uit twee delen.
Het eerste deel bestaat uit de voorgeschreven metingsmethodiek, waar het tweede deel een
gebrekenlijst met hierin beschreven wat het gebrek is en welke codering hierbij hoort. De
conditiemeting is onder te verdelen in zeven stappen.
Het conditiemeten begint bij het bepalen van de ernst van het gebrek. Dit is verdeeld in drie
niveaus. Geringe gebrek, serieus gebrek en een ernstig gebrek. Na de bepaling van de ernst van het
gebrek wordt er gekeken naar de intensiteit. Dit geeft aan in wat voor stadium het gebrek is
bijvoorbeeld in het beginstadium of eindstadium. Vervolgens wordt er gekeken naar de omvang.
Dit wordt bepaald aan de hand van een percentage van aanwezigheid. Met deze gegevens wordt
een conditiescore afgelezen. Dit gebeurt door middel van een matrix die met het aflezen van de
drie componenten (ernst, intensiteit en omvang) resulteert in een conditiescore. Hier zijn drie
matrixen voor, één voorde ernstige gebreken, één voor de serieuze gebreken en één voor de
geringe gebreken. Figuur 4.2 laat de matrix van de ernstige gebreken zien.
Zorg voor het meerjarenonderhoud
Pagina 25 van 36