Sinus Winter 2020 WEB

ERVARINGEN
thema
Boekrecensie: De Medicijnjongen
DOOR: ANIQUE VAN DER HOOP
Titel: De Medicijnjongen.
Mijn moeder had
Münchausen-by-proxy.
Auteur: Robert Broeils
ISBNL 9789078 761648
Of we het willen toegeven
of niet, we willen allemaal
aandacht. Als het niet
goedschiks kan, dan maar
kwaadschiks.
Ook al wil je als kind alleen maar spelen, ontdekken
en erbij horen. Zieke kinderen hebben dat niet altijd.
Zij krijgen wel aandacht, maar vaak op een manier die
niemand echt wil. Maar niet alleen het zieke kind krijgt
aandacht, de verzorgende en daardoor vaak zichzorgen-makende
ouder krijgt ook aandacht. En als je
geen aandacht krijgt, is het zelfs mogelijk om je kind ziek
te maken, waardoor je die wel krijgt. Alleen is dat niet de
goede manier, het is een ziekte. En door die ziekte maak
je je gezonde kind zelfs ziek.
De schrijver heeft dit aan den lijve ondervonden.
Vergeten kan hij het niet, de gevolgen draagt hij nog
steeds. Maar door dit te schrijven hoopt hij dat andere
kinderen niet zo veel nare dingen hoeven mee te maken,
omdat er meer kennis komt voor dit probleem.
Hou van jou!
DOOR: MARIANNE VERSAEVEL
Een chronische aandoening beïnvloedt relaties. De
relatie tussen partners, de relatie die je kinderen hebben
met elkaar, de relatie die je hebt met familieleden, de
relatie die je kind met aandoening heeft met anderen, de
relatie die je als ouder met je kinderen hebt, maar ook de
relatie die je met jezelf hebt.
Ik begon voor dit thema een stuk te schrijven over hoe
mijn oudste zoon met wantrouwen de wereld beziet
en hoe dit zijn relaties beïnvloedt. Hoe zijn gedrag als
autistisch wordt gezien. En over hoe hij als baby ging
huilen elke keer als hij een grote man met donker haar
zag (zijn kindercardioloog was een grote man met
donker haar). Het is misschien gedrag dat veel ouders
zien bij hun hartekinderen. Ofwel juist veel angst en
wantrouwen naar andere mensen, met name naar
vreemden. Wat niet zo raar is als je als kind veel vreemde
mensen aan je bed hebt gezien die constant over je
grenzen gingen. Het tegenovergestelde kan overigens
ook voorkomen: een kind dat zo makkelijk in contact is
met anderen omdat het zoveel verschillende mensen
heeft gezien. Gedrag dat ook ongemakkelijk kan zijn,
omdat een bepaalde mate van terughoudendheid naar
vreemden ook nuttig kan zijn.
Maar terwijl ik aan het schrijven was dacht ik: het gedrag
van onze kinderen is iets wat, ondanks dat er nog niet
altijd genoeg aandacht voor is, nog wel besproken wordt
SINUS | PAH 9 Winter 2020