Sinus Winter 2020 WEB

ERVARINGEN
thema
De twee schatjes op boevenpad. Het is een echt hecht team. (Tot grote
schrik van papa en mama soms, hihi)
momenten dat we samen verdrietig waren en praatten
over alles wat er speelde. Ik hoor de maatschappelijk
werker nog steeds zeggen: “Je wil niet weten hoeveel
scheidingen ik hier heb zien ontstaan.”. Dit bevestigde
voor ons, dat we er samen voor moesten gaan. En dat
deden we. Puck moest nog drie openhartoperaties
ondergaan. Wéér weken in Utrecht, wéér Quin in
Limburg en wéér gaven wij elkaar de ruimte om met
onze eigen emoties en verdriet om te gaan. Ik ben
er dan ook echt heel erg trots op, hoe we dit hebben
gedaan samen. Het heeft ons als partners, als ouders,
als individu écht sterker gemaakt. Hoewel het geen
gemakkelijke tijd was, verre van natuurlijk. De liefde
die wij voor elkaar voelen, maar ook vooral voor onze
kinderen, is met geen pen te beschrijven. In 2,5 jaar
tijd, vijf openhartoperaties bij je kinderen, gaat je
natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Dít is pas een
ultieme relatietest. Hoewel wij natuurlijk niemand deze
relatietest gunnen.
Gelukkig, kregen en krijgen we ook heel veel steun
en liefde van onze dierbaren. Maar juist ook in deze
moeilijke tijd, leer je de mensen om je heen écht
kennen. Mensen waarvan je dacht steun te krijgen,
die niks lieten horen, dat doet pijn. Maar ook hier,
hebben we destijds keuzes in gemaakt. We kozen
ervoor om geen energie te steken in mensen die ons
alleen maar energie kostten. En dit was de enige juiste
keuze. Enorm dankbaar, zijn we voor de liefdevolle
mensen om ons heen. Van deze mensen zijn we nóg
meer gaan houden. Ze zijn er altijd voor ons (geweest),
soms praktisch, soms om samen te huilen, soms om
afleiding te bieden en soms om heerlijk mee te lachen.
We hadden dan ook zó gehoopt om dit jaar, voor het
eerst, een zorgeloze kerst te vieren met deze lieve
dierbaren. Dat we mogen vieren dat onze kinderen
bij ons zijn, dat ze het relatief goed maken en dat we
dankbaar zijn dat we élkaar hebben. Maar ik ben bang,
dat Covid-19 hier roet in het eten gaat gooien. De
afgelopen vier jaren, hebben we telkens een spannende
kerst gehad. Ziekenhuisopnames, waarbij we telkens
nét voor kerst thuis waren. Dan vier je geen volledig
ontspannen kerst. Vorig jaar, tuigden we in de ochtend
de kerstboom op, en in de avond werd Puck voor twee
weken opgenomen met het RS-virus. Nét voor kerst
kwamen we thuis, met sondevoeding, instructies en
de boodschap dat operatie nummer 4 uitgesteld werd
in verband met het virus. Terwijl ze juist daarvoor nog
op de spoed-lijst stond. Wederom geen ontspannen
kerst dus. Maar, we hebben al zoveel met elkaar
overwonnen. We gaan Covid-19 niet onze kerst laten
verpesten. Misschien vieren we dan dit jaar geen
kerst met onze dierbaren. Maar in elk geval wel met
élkaar, als gezin van vier. En we vieren dan (hopelijk)
dat we dit jaar een zorgeloze kerst hebben, zonder
ziekenhuisopname van tevoren en zonder operatie in
het vooruitzicht. En vieren we vooral de liefde. Want
daar zit het wel goed mee. Ik hou van jullie, lieve
Dennis, Quin en Puck!
Samen genieten van elkaar en de natuur, afgelopen weekend.
SINUS | PAH 20 Winter 2020