Sinus Winter 2020 WEB

ERVARINGEN
thema
Een paar dagen later hadden we een date, bij hem thuis
(hij woonde nog thuis, maar zijn ouders waren er die
avond niet). Zie ik hem toch nog weer, hij is niet van de
aardbol verdwenen zoals ik had gedacht. Ik moest wel
even zoeken waar hij woonde. Ik ging er met de fiets
heen, lopen was volgens mij net te ver. In nog geen
5 minuten was ik bij het huis van Patrick. Nadat we in
de woonkamer waren gaan zitten met de thee en het
gebak (dat is bij hen gebruikelijk), hebben we een hele
avond lang gepraat, het ging over van alles.
Ook mijn hartafwijking kwam in het gesprek naar
voren, ik had hem gezegd dat als hij zoiets heeft van,
daar wil ik niets mee te maken hebben, dan blijft het bij
vanavond, maar even goede vrienden.
Hij gaf aan dat hij mij heel leuk vond en dat mijn
hartafwijking een eventuele relatie niet in de weg
zou staan. Ik vertelde hem dat ik een complexe
hartafwijking heb waarbij ik bij mijn geboorte geen
kamertussenschot had, ik had een gaatje in mijn
boezemtussenschot, mijn longslagader en aorta
lagen en liggen nog steeds verkeerd om en het bloed
stroomde te snel door de aorta. Toen ik anderhalf
was, werd ik geopereerd. Er werd een kunststof
plaatje tussen de kamers gezet, het gaatje in het
boezemtussenschot werd dicht gemaakt en om de
aorta is een tape gedaan om het bloed wat minder snel
te laten stromen. De longslagader en de aorta hebben
ze geprobeerd te wisselen, maar dan kwamen ze in
dezelfde kamer uit (en dat is niet de bedoeling).
Elk jaar moet ik voor controle naar het ziekenhuis, dat
is soms vervelend. Voor mij is het een bezigheid die elk
jaar terugkomt. Vanaf 2008 kwamen er steeds meer
klachten en ongemakken bij, maar Patrick week niet
van mijn zijde.
Nu 20 jaar later kan ik niet anders zeggen dan dat dit
“Liefde op het eerste gezicht” was en dat Patrick mij in
al mijn doen en laten steunt, hij is mijn grote liefde, die
doet wat hij moet doen in onze relatie. Hij gaat altijd
met mij mee naar het ziekenhuis en is een steun die ik
nodig heb bij allerlei onderzoeken, hij mag niet overal
bij zijn, maar ik weet dat hij er altijd weer is als het
onderzoek of de ingreep klaar is.
Drie jaar geleden zijn wij getrouwd, waar ik enorm blij
mee ben, hij is mijn ware.
Hij is mijn grote liefde, de steun en toeverlaat. Ik hou
van hem.
Ik houd met heel mijn halve hart
van jou
DOOR: MERLIJN VAN DER WIJNGAART
Laat ik mezelf allereerst even voorstellen. Ik ben
Merlijn, 26 jaar oud, ik studeer geneeskunde en ben
geboren met een tricuspidalisatresie, waardoor ik
nu, na drie operaties, een Fontancirculatie heb. Heel
simpel gezegd werkt de rechterhelft van mijn hart
niet. Gelukkig gaat het erg goed met mij en merk je
in het dagelijks leven weinig van mijn hartafwijking.
Dat was dan ook één van de dingen waar mijn eerste
vriendje me complimenten over maakte rondom
het begin van onze relatie: “zonder dat litteken zou
je helemaal niet merken dat je iets aan je hart hebt”.
En ik was daar als puber best gevoelig voor, ik wilde
immers niet afwijken en het voelde ook wel een
beetje als een persoonlijk succes. Zie je wel, ik kan
alles wat andere mensen ook kunnen!
Het zal niemand behalve mijn 16-jarige zelf verbazen
dat de praktijk toch wat weerbarstiger bleek. Want
op een schooldag kon ik zonder enig probleem
meedraaien, maar op een wandelvakantie was mijn
uithoudingsvermogen wel degelijk een factor om
rekening mee te houden. Daar bleek die relatie niet
tegen bestand, mijn vriendje voelde zich vooral zelf het
slachtoffer van het feit dat ik niet alles kon en maakte het
uit. Op mijn 17e verjaardag.
SINUS | PAH 12 Winter 2020