COLLECT België Maart 2024

KUNSTENAAR VAN DE MAAND
Rémy Hans
In deze reeks zoomt COLLECT in op de plek van jonge kunstenaars in
de hedendaagse (kunst)wereld. Waarom maakt die precies zo’n werk,
waar komt de inspiratie vandaan en hoe wordt de eigen positie in de
kunstwereld bezien? Deze maand: Rémy Hans (°1994, Boussu).
TEKST: ELIEN HAENTJENS
FOTO: GUY KOKKEN
Met zijn tekeningen in blauw
vulpotlood voert Rémy Hans de
toeschouwer mee naar desolate
plekken, waar de tijd lijkt stil te
staan. De dialoog tussen natuur en cultuur
of architectuur, vergeten erfgoed, natuur en
het verstrijken van de tijd vormen zijn voornaamste
thema’s. “Doordat ik mijn jeugd
in de Borinage heb doorgebracht, leefde ik
in een regio die ooit industrieel welvarend
was, maar intussen opnieuw verlaten is en
in verval is geraakt”, vertelt de kunstenaar.
“Hoe de industrie de natuur kapotmaakte en
die natuur nadien de menselijke interventies
opnieuw tenietdoet, vormt een belangrijke
inspiratiebron. Ik laat me inspireren door
mijn bakermat, maar ook door Brussel
en de manier waarop hier met erfgoed is
omgegaan. De taferelen balanceren tussen
fictie en realiteit, zonder dat ze ooit surreëel
worden. De blauwe kleur voegt een extra
laag melancholie toe aan de tekeningen en
is tegelijk een referentie naar de wereld van
architectuur.”
Met zijn werk won Rémy Hans in 2020 de
hoog aangeschreven Prix du Hainaut. “Die
vormde de bekroning van een reeks tekeningen,
waarin ik een ontmoeting tussen
de Belgische architect Victor Horta en de
Russische botanist Nikolaj Vavilov ensceneerde”,
zegt hij. “Terwijl Horta de werelden
van architectuur en natuur dichter bij elkaar
wilde brengen, wilde Vavilov zoveel mogelijk
soorten planten bewaren, onderzoeken en
genetisch manipuleren om hongersnood
de wereld uit te helpen. Hij verzamelde zo’n
250.000 monsters en legde daarmee de
kiem voor de moderne zadenbanken.”
Voor Hans leidde de prijs tot een solotentoonstelling
in het Museum voor Schone
Kunsten van Doornik, dat binnenkort de
deuren sluit voor een grootschalige renovatie.
“Naar aanleiding van het art-nouveaujaar
wilde het museum zijn architect, Victor
Horta, in de bloemetjes zetten”, vertelt
hij. “Naast mijn tekeningen toon ik er een
grootschalige muurtekening in situ. De deuren
symboliseren de denkbeeldige nieuwe
vleugel, de abstracte vlakken brengen een
hommage aan het ingenieuze ophangsysteem
dat Victor Horta speciaal voor deze
plek bedacht en dat uniek is in de wereld.
Het gebruikte droog pastelkrijt versterkt het
efemere karakter van het werk.”
SAMENWERKEN MET DE NATUUR
Die voorliefde voor het efemere is gelinkt
aan zijn jeugd en komt op verschillende
manieren terug in zijn werk. Hans: “Ik
hecht veel belang aan het proces. Dat
28