Para comprendermos a crise - Web FORGA

a competencia dos mercados, tendo en conta
que gran parte das privatizacións realizadas xeraron
mercados monopólicos privados. Segundo
o propio Williamson “un pode
argumentar que substituír un monopolio público
por un monopolio privado é como saltar
da tixola ao lume” 18 . De todos os xeitos, esta revisión
presentada por Williamson non tivo o
mesmo impacto sobre os centros internacionais
de poder como a primeira. O Premio Nobel de
Economía 2001, Joseph E. Stiglitz afirma que:
Practicamente todos os implicados no desenvolvemento,
mesmo no establishment de
Washington, aceptan hoxe que unha rápida
liberalización dos mercados de capitais sen
unha regulación correspondente pode ser perigosa.
[E engade máis adiante que] A ideoloxía
do libre mercado debe ser substituída
por análises baseadas na ciencia económica,
cunha visión máis equilibrada do papel do
Estado, a partir dunha comprensión dos
erros tanto do mercado como do Estado19 .
Aínda antes deste texto, Stiglitz convocaba o
FMI a debater co movemento de resistencia ás
políticas impulsadas polos Organismos internacionais
e que desembocara na crise asiática
de 1997. Recomendaba así mesmo modificar a
axenda de propostas sobre a base dunha fortísima
crítica aos organismos e nomeadamente
ao FMI20 .
Polo tanto, temos aquí dous momentos en torno
ao CW. Un refírese ao manifesto inaugural, o núcleo
duro do PAE. O outro é o da flexibilización
da proposta orixinal, que se vincula ás posibilidades
reais de forza política para a súa implementación
en cada país. En esencia, é unha
formulación asumida como autocrítica realista,
para a continuidade do axuste e o establecemento
de reformas estruturais, agora denomi-
18 Williamson, John. “What Washington means by policy reform”.
Latin American Adjustment. How Much has Happened? Institute
for International Economics;1990; s/p. Dispoñíbel en:
http://www.iie.com/publications/papers/paper.cfm?ResearchID=486
19 Stiglitz, Joseph; “El malestar en la globalización”; Tradución de
Carlos Rodríguez Braun; Taurus; Bos Aires; xullo de 2002. pps. 145
e 146.
20 Stiglitz, Joseph E; Lo que aprendí de las crisis económicas mundiales,
en “Mundo Global. Guerra Global?”; Edicións Continente;
Bos Aires; 2002.
nadas de “segunda xeración”.
Entre estas
salientan novas reformas
laborais concentradas
na restrición e
mesmo eliminación da
estabilidade laboral,
particularmente no
sector público. Trátase
de transformar o clásico
contrato de emprego
por tempo
indeterminado cara a
outras formas de contratación
que promo-
ven a precariedade das condicións de traballo. A
nova “xeración” de reformas tamén chega a á
Xustiza afacéndoa á demanda dos investidores
externos por afirmar a “seguridade xurídica” dos
seus intereses e propiedades. E de igual xeito se
conciben as reformas en materia de educación e
saúde. As primeiras focalizadas no nivel universitario
coa aplicación de taxas naqueles países
que non as tivesen implementadas aínda; mentres
que as segundas viabilizando o negocio para
os laboratorios farmacéuticos e a sanidade prepaga.
31
Establécense reformas
estruturais, agora
denominadas de
“segunda xeración”.
Entre estas salientan
novas reformas laborais
concentradas na
restrición e mesmo
eliminación da
estabilidade laboral,
particularmente no
sector público.
Países asiáticos afectados pola crise do 97