Para comprendermos a crise - Web FORGA

Conclusións
Realizado o percorrido teórico e histórico resulta
importante ensaiar algunhas ideas que,
aínda que se presentan neste apartado a xeito
de conclusión, non resultan concepcións pechadas
e absolutas, senón pola contra pretenden
ser iniciadoras de novas preguntas de
investigación. Doutra banda, non está de máis
aclarar que se trata dunha análise inconclusa,
dado que o obxecto de estudo (a crise capitalista)
é un fenómeno inacabado, presente, polo
cal se presta a sucesivas (re)interpretacións.
Feitas as excepcións das liñas que seguen, intentemos
esbozar as nocións básicas que se
desprenden da análise aquí realizada.
Primeiro. Insistiremos en que a relación capital
traballo é constitutiva da orde social capitalista
no seu conxunto, é a base sobre a que se sustenta
a materialidade concreta nas súas múltiples
dimensións ideolóxicas, políticas e
culturais. A relación de explotación explica a
orde vixente, cuxa crise actual motiva o debate
acerca da súa superación baixo a continuidade
capitalista ou en contra do sistema. Esa é a disputa
a escala global. O réxime do capital presiona
en favor da continuidade do programa
liberalizador que, no seu momento, inspirou a
transnacionalización na saída da crise dos 70. É
o programa do poder económico no capitalismo
desenvolvido e nos seus instrumentos de converxencia
global, tales como o Banco Mundial,
o Fondo Monetario Internacional, a Organización
Mundial de Comercio, ou o G20, constituídos
expresamente para tales fins.
Segundo. A crise capitalista é un feito e unha
oportunidade. Existen dous suxeitos en loita
por ordenar o sistema e superar a crise. Dun
lado, o poder económico que organiza desde a
centralidade das transnacionais o poder maioritario
dos Estados capitalistas e os organismos
internacionais e outros ámbitos de articulación,
como o G-20. Do outro, preséntase un conglomerado
diverso e non organizado de movementos
populares e gobernos que mesmo
fragmentadamente
poñen en marcha un
programa contra a
orde en crise e as súas
institucións. Nese camiño
oriéntanse o
cuestionamento da
Débeda Externa, os
rexeitamentos a tribunais
do estilo CIADI e
a eliminación de Tratados
Bilaterais de Investimento
e Tratados
de Libre Comercio.
Terceiro. A nosa hipótese
asume que a 20 anos da caída do muro reaparecen
condicións subxectivas para
recuperar unha posíbel ofensiva polo socialismo.
En todo caso trátase dun vieiro a construír,
repensando a crítica ao capitalismo para
refundar un ciclo de ofensiva popular para percorrer
o camiño do capitalismo cara ao socia-
85
A nosa hipótese asume
que a 20 anos da caída
do muro reaparecen
condicións subxectivas
para recuperar unha
posíbel ofensiva polo
socialismo. En todo
caso trátase dun vieiro
a construír, repensando
a crítica ao capitalismo
para refundar un ciclo
de ofensiva popular.