Para comprendermos a crise - Web FORGA

final do encontro resulta de posicións encontradas.
Así, desde Europa, epicentro da crise na
conxuntura, sostíñase a necesidade do axuste
para retomar competitividade e retomar o camiño
para a obtención de ganancias e o ciclo de
acumulación para a dominación. Mentres,
desde EEUU reclamábase continuidade no rescate
empresarial, con estímulos estatais, para
soster o nivel de actividade económica. Finalmente
houbo “empate” e acordouse unha redución
dos déficits fiscais contra o 2013 e que
cada quen sosteña os estímulos en cada país.
Ao final, trátase de solucións nacionais (anárquicas)
para problemas de índole mundial.
Mesmo Paul Krugman, premio Nobel de Economía
en 2008, nun recente artigo advirte que
asistimos á terceira gran depresión na historia
do capitalismo: a “longa depresión” iniciada en
1874, a “gran depresión” de 1930 e a actual, cun
“custo para a economía mundial e, sobre todo,
para os millóns de vidas golpeadas pola falta de
emprego que será enorme. E esta terceira depresión
será, primordialmente, un “erro de política”
50 . Os dirixentes reunidos en Toronto
parecen non sintonizar nese sentido e xa preparan
un próximo cumio en Seúl en novembro,
mentres a crise aumenta o desemprego e a pobreza
na maioría da poboación mundial.
En contraposición ao exposto, proseguen as
reunións paralelas do movemento popular rexional
e mundial, que deben definir un proxecto
alternativo ao capitalismo, tomando a
crise como oportunidade. Os movementos sociais
pretenden participar no debate a fin de
que non se reincida en promover un formato de
arquitectura financeira propio do ciclo anterior.
Trátase da discusión por unha Nova Arquitectura
Financeira da orde rexional e internacional,
que traballa pola redefinición do para que?
e para quen? do financiamento.
O Banco do Sur e o Banco do ALBA (Alianza Bolivariana
para os Pobos da nosa América) son
respostas orixinais á crise. Ambas as institucións,
segundo os seus estatutos fundacionais,
apuntan ao financiamento para o desenvolvemento
e á eliminación das asimetrías rexionais.
50 Krugman Paul; “El mundo ante la tercera depresión”; diario La
Nación; 29 de xuño de 2010.
Outro desenvolvemento alternativo é o Sistema
de Pagamentos en Moedas Locais (SML) entre
Brasil e Arxentina, que favorece a compensación
con moedas locais do comercio bilateral, deteriorado
pola crise iniciada en 2007. Por medio
do SML, os exportadores e importadores cobran
e pagan en moeda local a través dos bancos adheridos
ao sistema. É un réxime voluntario que
pretende estenderse ao conxunto dos países
membros do MERCOSUR. Este sistema de compensación
pode ser comparábel co S.U.C.RE.,
Sistema Único de Compensación Rexional;
porén, existen diferenzas. Aínda que este último
tamén supón liquidar saldos comerciais con
moeda local, no SML cancélanse finalmente en
dólares, mentres que no S.U.C.RE. se pretenden
manter as cancelacións en moedas locais, e
mesmo constituírse co tempo en moeda rexional.
O exemplo é útil para evidenciar as tendencias
contraditorias que coexisten na actualidade.
O G20 traballa para restablecer a orde global,
mentres que outras
experiencias poden
avanzar nun sentido
alternativo.
O noso traballo tenta
fundamentar os camiños
alternativos. É
momento de implicármonos
como pobo e
como parte do movemento
social para que
o asunto financeiro
non quede en mans de
61
Protesta contra o G-20 en Toronto
O Banco do Sur e o
Banco do ALBA son
respostas orixinais á
crise. Ambas as
institucións, segundo os
seus estatutos
fundacionais, apuntan
ao financiamento para
o desenvolvemento e á
eliminación das
asimetrías rexionais.