Aves_da_cidade_de_Pontevedra_baja

GUÍA DAS AVES DE PONTEVEDRA
Adulto nupcial, © X. Vázquez Pumariño.
Índice xeral - Índice (nomes cientificos) - Índice (nomes galegos)
Residente, Reprodutora, Nativa
118
Estorniño negro
Sturnus unicolor (Temminck, 1820)
estornillo, saturniño
estornino negro
spotless starling
Distribución e hábitat. Abundancia.
Global. Distribuído polo Mediterráneo occidental e zonas inmediatas desde
Portugal ata Sicilia e Tunicia, e desde o mar Cantábrico ata Marrocos.
Residente ou parcialmente migratorio. Común (Snow & Perrins, 1998b).
Península Ibérica. Galicia. Repartido por toda a Península, agás zonas
de media e alta montaña do Cordal Cantábrico e Pirineos. En Galicia é
común e distribuído por toda ela, coas mellores poboacións no val do
Miño e nas comarcas do Deza e Tabeirós. Cría principalmente en áreas de
cultivos tradicionais con edificacións próximas, preferente casas antigas e
ruínas. Tamén parques abertos (con pradeiras) e xardíns das vilas e cidades.
Visita en inverno pradeiras, cultivos e ermos, a miúdo en compañía
de Sturnus vulgaris. Tamén en parques con árbores de grande porte en
vilas e cidades (durmidoiros).
Área de estudo. Atópase en todas as cuadrículas da zona de estudo,
concentrándose en inverno nas correspondentes ao caso urbano, ás veces
en gran número: deste modo, en durmidoiros mixtos con estorniño
pinto Sturnus vulgaris en árbores da Alameda (punto “c” no mapa), Xardíns
de Vicenti (punto “d”), xardíns de Sanidade (punto “b”) e arredores da
antiga TAFISA (punto “a”), houbo unhas 35000 aves en xaneiro de 2008
das que unhas 15000 serían estorniños negros. Tamén se sinalaron aves
na praza de Méndez Núñez (Campolongo) (punto “e”). Números algo menores
resultarían da prospeción destes durmidoiros en novembro de 2008
(datos propios), faltando dos puntos “a”, “b” e “e”, sen descartar que estes
se ocupen chegado o inverno. Na época de cría (maio) houbo un índice de
abundancia en Pontevedra de 12,0 aves/km en maio (época reprodutora)
en zonas de cultivos, xardíns e casas dispersas da periferia, e fóra da
época reprodutora anotáronse 1,0 aves/km en ripisilva pouco urbanizada
(comezos de outubro) e 1,5 en zona urbana (mediados de outubro), aumentando
exponencialmente este valor a medida que avanzaba a tardiña
e acudían as aves aos durmidoiros.
Xestión da especie.
O abandono do rural, coa crecente forestalización de zonas agrícolas, iría
en prexuízo desta ave. Para evitar isto, sería interesante fomentar a gandaría
extensiva (ovellas, cabalos) e o aproveitamente de terreos fértiles para
cultivos diversos (cereais, millo, hortalizas). Para os durmidoiros, empregar
as medidas de dispersión dos exemplares através de sistemas sonoros só
cando as concentracións supoñan unha molestia real para os cidadáns. En
ningún caso aplicar descastes nin eliminar as árbores que serven de pousadoiro.
Sería interesante un cambio na visión dos durmidoiros da especie
que, verdadeiramente, supoñen un espectáculo natural en pleno contorno
urbano e deben ser vistos máis como un atractivo que como un problema.
0 0,5 km
norte
Presente na é poca de cría, pode nidificar
Presente na é poca de cría, non nidifica
Presente só fóra da época de cría
Presente na época de cría e fóra dela
Mapa de distribución do estorniño negro (Sturnus unicolor) en Pontevedra nos anos
2008 a 2010.
Páxina anterior - Páxina seguinte
Especie Ano Mes
Sturnus
unicolor
Hábitat
(lugar)
Itinerarios
nese hábitat
Densidade
(aves/10 ha)
IKA
(aves/km)
2008 Maio Mosaico rural 1 - 12,0
Outubro Ripisilva pouco urbanizada 2 - 1,0
Zona urbana 1 - 1,5
2010 Maio-xuño Aldea 4 0,0 0,5
Canaval 2 3,6 0,9
Mosaico rural 7 1,1 1,8
zona urbanizada 14 0,0 0,3
Táboa 46. Abundancia do estorniño negro (Sturnus unicolor) en Pontevedra nos anos 2008 e 2010.