Aves_da_cidade_de_Pontevedra_baja

GUÍA DAS AVES DE PONTEVEDRA
Discusión
Índice xeral - Índice (nomes cientificos) - Índice (nomes galegos)
137
No presente estudo plásmase a diversidade de aves rexistrada na cidade
de Pontevedra e o seu contorno, tanto historicamente (175) como nos
anos 2008 a 2010 (131). Estes valores pódense considerar altos no contexto
das cidades galegas, unha vez que nun estudo semellante en Santiago
de Compostela (C. D. Romay, en prep.) o número de especies non
supera as 90 e os valores son aínda menores en cidades como Ourense
e Lugo (datos propios). A explicación podería ser que a cidade de Pontevedra
presenta un bo número de hábitats variados e adecuados para as
aves na súa periferia (ENIL da Xunqueira de Alba, intermareal de Lourido-
Mollabao, ripisilva do Lérez e do Gafos), que a día de hoxe, presentan un
estado de conservación relativamente bo. Ademais, os parques e xardíns
da cidade acollen no seu seo, ao amparo de grandes árbores, multitude
de aves nidificantes, e tamén nutridos durmidoiros (datos propios).
Como xa se apuntou na introdución, unha elevada diversidade de aves
nun territorio determinado está en correlación cun ambiente san e sustentable
ambientalmente (BirdLife International, 2004; SEO/BirdLife, 2007).
Isto fai das aves uns excelentes indicadores ambientais, tanto que o
indicador poboacións de aves silvestres vén sendo usado a nivel local,
rexional e incluso estatal nalgúns países para avaliar a calidade de vida e a
sustentabilidade das actividades humanas (McMahon, 2002).
As aves son cualificadas como un grupo paraugas, unha vez que coa
conservación das áreas máis importantes para estas conséguese protexer
o conxunto da biodiversidade (SEO/BirdLife, 2007). Para lograr este
obxectivo de conservar a diversidade é necesario coñecer a abundancia e
distribución das especies presentes, ademais de proceder ao seguimento
das mesmas (CEA, 2005; SEO/BirdLife, 2007; Escandell, 2008). Efectivamente,
estes indicadores son pezas chave xa que axudan a detectar os
problemas, a propor accións para melloralos e a avaliar a eficacia destas
accións (CEA, 2005).
Seguindo o esquema marcado por SEO/BirdLife (2007) nunha experiencia
piloto de estudo dunha comunidade de aves en ambiente urbano (Santander),
identíficanse as zonas (neste caso, cuadrículas UTM de 1x1 km) de
maior diversidade na área de estudo para as aves reprodutoras (figura 7).
Paralelamente, realízase o mesmo procedemento coas aves residentes e
non reprodutoras (figura 5, 6 e 8). A diversidade de aves reprodutoras, e
tamén as de non reprodutoras, son excelentes indicadores ambientais: a
maior diversidade, mellor calidade dos hábitats presentes na cuadrícula
de estudo e mellor calidade de vida para os seres humanos que vivan
no contorno desa zona (MacMahon, 2002). Unha valoración global desta
diversidade dáse nas figuras 9 e 10, onde se aprecia a maior diversidade
das cuadrículas do ENIL da Xunqueira de Alba e da Illa das Esculturas,
neste último lugar moi probablemente pola existencia de varias especies
de anátidas introducidas, aínda que tamén pola existencia nos seus arredores
de bosque de ribeira relativamente ben conservado (datos propios).
Figura 5. Número de especies detectado por cuadrícula UTM de 1x1 km fóra da época
de cría. Inclúese tanto aves en invernada como en migración, tanto nativas como
introducidas; exclúense ás 40 especies detectadas antes de 2008.
Figura 6. Número de especies detectado por cuadrícula UTM de 1x1 km na época de
cría pero que non mostraron evidencias de reprodución. Inclúese ás especies introducidas;
exclúense ás 40 especies detectadas antes de 2008.
Páxina anterior - Páxina seguinte